„Dom otwarty” to dramat autorstwa Michała Bałuckiego, mający swą premierę w 1883 roku. W komedii występuje wielu bohaterów, którzy muszą mierzyć się z konsekwencjami decyzji o pozostawieniu swego domu otwartym dla całego mieszczańskiego towarzystwa.
Spis treści
Gospodyni domu. Kobieta o wrażliwym usposobieniu, która usiłuje zachować dobre relacje w swoim otoczeniu, ale często wpadająca w przesadną emocjonalność lub panikę. Przykładem jest sytuacja, gdy gość balu się w niej zadurza, gdyż jest typem mężczyzny lubującym się w mężatkach. Janina uważa karteczkę wysłaną do niej (z zaproszeniem na randkę) za własne upokorzenie w oczach opinii publicznej. Jej marzeniem jest utrzymanie domu jako miejsca otwartego na gości, jednak nadmiar wizyt i nieoczekiwanych wydarzeń wprowadza chaos, z którym trudno jej sobie poradzić. W obliczu trudnych sytuacji bywa nerwowa, co objawia się szczególnie w momencie, gdy mylnie sądzi, że jej mąż zamierza stoczyć pojedynek. Oddycha z ulgą, gdy po przyjęciu dom „zostaje zamknięty” dla gości przez sługę, Franciszka.
Mąż Janiny, człowiek spokojny i rozsądny, ale nieco zmęczony życiem towarzyskim, które narzuca jego żona, choć i tak się jej podporządkowuje i spełnia jej życzenia. Władysław pragnie komfortu, co kontrastuje z ciągłym zamieszaniem, jakie panuje w jego domu. Jest troskliwy wobec Janiny i stara się uspokoić jej emocje, choć często musi radzić sobie z jej impulsywnością. Żartuje z konwenansów i ze zbyt poważnego brania do siebie życia towarzyskiego przez mieszczan, którzy w utworze Bałuckiego stają się wręcz karykaturami samych siebie. Sceptycznie podchodzi do idei swatania młodzieży na balu, uważa młodych mężczyzn za źle wychowanych i choć sam wita gości i z dystansem traktuje ich ekscesy, cieszy się, iż wraz z końcem balu kładzie się im kres.
Młodsza siostra Janiny, pełna energii, przebojowa i nieco przewrotna. Kamila to osoba, która potrafi zręcznie czarować Adolfa na swoją korzyść, a jednocześnie wprowadza do domu żywiołowy nastrój. Jej flirt z młodzieńcem w jej wieku nadaje historii lekkości, ponieważ Adolf jest jeszcze nieporadny, a ona jakby w kontraście - zdecydowana i niekiedy obcesowa, bo wie, że jest dla niego atrakcyjna. Dzięki sprytowi, Kamila wielokrotnie odciąża siostrę w trudnych sytuacjach podczas balu.
Wuj Władysława, postać komiczna i pełna werwy. Telesfor jest człowiekiem inteligentnym, zacnym, czasem zadziornym w stosunku między innymi do panoszącego się Fikalskiego, a jego poczucie honoru własnego i dumy każe mu brać udział w absurdalnych konfliktach, takich jak planowany pojedynek z młodym kawalerem. Przez chwilę na balu czuje się niedoceniony jako organizator, ale ostatecznie udowadnia, że jest w stanie bawić się do białego świtu.
Fikalski to młody, pretensjonalny kawaler, którego pewność siebie i buta wyraźnie kontrastują z jego rzeczywistą postawą w sytuacjach wymagających odwagi czy godności. To on jest odpowiedzialny za wszystkie zabawy na balu, jednocześnie jest osobą nieznoszącą cudzego zaangażowania, zawsze musi być na pierwszym miejscu. Świadczy o tym fakt, że na drugi dzień wysyła do lokalnej gazety swój artykuł na temat przyjęcia, gdzie przedstawia siebie w samych superlatywach. Fikalski reprezentuje w utworze pewien typ charakteru – młodego, nadmiernie pewnego siebie mężczyzny, który aspiruje do życia w wyższych sferach, ale jego zachowanie i cechy charakteru wskazują na brak rzeczywistej klasy.
Młody adorator Kamili, niezłomny w swoich próbach dotarcia do jej serca. Adolf wykazuje się inicjatywą i poczuciem odpowiedzialności, gdy rozwiązuje sytuację z pojedynkiem dzięki odpowiednim technikom dyplomatycznym. Jest szarmancki i czarujący, co przyciąga Kamilę, która jednak nie daje mu łatwo do zrozumienia, iż on również jest jej bliski. Niekiedy jako niedoświadczony chłopaczek popełnia błędy lub zdaje się nieporadny podczas rozmowy z wybranką, jednak sprawia pozytywne wrażenie i angażuje się tak w organizację balu, jak i pomoc w naprawie jego konsekwencji.
Postać groteskowa, którą charakteryzuje zbyt poważne podejście do zasad etykiety i przesadne dbanie o szczegóły, takie jak zgubione kalosze czy kapelusz. Jego obecność w domu Janiny wprowadza zabawne nieporozumienia, choć jego rozwlekłe monologi i nieustanne narzekania irytują domowników.
Służący w domu Janiny, lojalny i dumny. Potrafi zachować trzeźwość umysłu nawet w najbardziej chaotycznych sytuacjach. To on na koniec dramatu, chcąc zapewnić gospodarzom spokój, rozłącza dzwonek, by uniknąć dalszych wizyt. Jego pomysłowość i humorystyczne podejście do obowiązków czynią go ulubieńcem rodziny, choć niekiedy zdaje się niedoceniony - na przykład w momencie, gdy jego pomoc jest wymieniona na serwis profesjonalnej usługi lokajskiej na czas przyjęcia.
Aktualizacja: 2024-12-30 21:41:43.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.