„Sachem” to nowela autorstwa Henryka Sienkiewicza, która po raz pierwszy ukazała się w „Słowie”, w 1883 roku (we fragmentach), po powrocie autora z podróży do Stanów Zjednoczonych. To krótka historia o niegodnym miejscu rdzennych mieszkańców Nowego Świata w okresie pozytywizmu.
Spis treści
Czerwony Sęp, ostatni przedstawiciel plemienia Czarnych Węży, Jako mały chłopiec, Czerwony Sęp przetrwał zniszczenie swojego plemienia, a po śmierci ojca, ostatniego sachema, trafił do cyrku. Choć życie w cyrku pozwoliło mu na przetrwanie, to jednak zdawało się, że nie zapomniał o swoim plemieniu ani o tragedii, jaką zgotowali mu biali osadnicy. Jego występ w cyrku mógłby być dla niego sposobem na wyrażenie swojego żalu, tęsknoty za utraconą ojczyzną i pragnienia zemsty. Czerwony Sęp jest postacią pełną sprzeczności – z jednej strony dorastał wśród białych, z drugiej – wystawia się go na pokaz, gdzie ma utwierdzać ich w przestarzałym wizerunku Indian, jaki funkcjonuje w ich wyobrażeniu.
Dyrektor cyrku to postać, która reprezentuje cywilizowany, biały świat, a jego rola w noweli jest szczególnie istotna, ponieważ to on zaplanował całe przedstawienie Czerwonego Sępa. To on wykorzystuje tragizm Czerwonego Sępa i historię jego plemienia, by stworzyć efektowną atrakcję cyrkową. Jego postać oddaje wyrachowanie i brak jakiejkolwiek empatii dla bohatera i jego ludu. Dean w pełni kontroluje przebieg przedstawienia, zwracając uwagę na wywołanie określonych emocji wśród widzów, którzy traktują wystąpienie Czerwonego Sępa jako egzotyczną atrakcję. Widać to wyraźnie, gdy Dyrektor uspokaja publiczność, gdy Czerwony Sęp staje na linie, zapewniając, że nie ma mowy o żadnym niebezpieczeństwie. Dean jest postacią zimną, obojętną na to, co tak naprawdę przeżywa jego podopieczny. Z jego punktu widzenia jest to po prostu kolejny numer cyrkowy, który ma dostarczyć rozrywki publiczności.
Widzowie cyrkowi są przedstawieni jako zbiorowisko różnych postaci, od prostych piwoszy po kobiety i dzieci. Choć Sienkiewicz nie poświęca im zbyt wiele uwagi, to pełnią oni ważną rolę w utworze, ponieważ stanowią odbiorców przedstawienia, które jest zaplanowane jako część cyrkowego show. Dla nich Czerwony Sęp to tylko indiański akrobata, który ma zaspokoić ich pragnienie egzotyki i widowiskowości. Widzowie są zafascynowani jego występem, nie rozumiejąc prawdziwego znaczenia jego gestów. To tylko kolejny numer w programie, który ma ich zabawić. W tej postaci Sienkiewicz pokazuje ignorancję i powierzchowność cywilizacji białych, którzy nie dostrzegają tragizmu sytuacji, traktując wszystko jako spektakl.
Aktualizacja: 2024-12-04 20:59:32.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.