„Opium w rosole” to piąta część cyklu „Jeżycjada” autorstwa Małgorzaty Musierowicz. Opowiada ona o przygodach nastoletniej Kreski, wnuczki profesora Dmuchawca i sześcioletniej Aurelii Jedwabińskiej, dziewczynki, która przychodziła do obcych osób na obiadki. Obie bohaterki łączy w powieści jedna postać, a mianowicie Ewa Jedwabińska.
Ewa Jedwabińska to stosunkowo młoda kobieta, matka sześcioletniej Aurelii i żona Eugeniusza. To też była uczennica profesora Dmuchawca, który był jej polonistą. Pracuje jako nauczycielka matematyki w liceum, do którego uczęszcza Kreska, jest też jej wychowawczynią. Oprócz tego Ewa robi doktorat z psychologii, przez co jej uczniowie są nieustannie poddawani rozmaitym testom, badaniom czy ankietom. Mimo to Ewa tak naprawdę nie jest zainteresowana swoimi podopiecznymi. To kobieta młoda, ale nieszczęśliwa. Jest bardzo spięta i zestresowana, często odczuwa zmęczenie, nie potrafi się zrelaksować i rozluźnić. Zachowuje się przez to sztywno i nieprzyjemnie, nie wzbudza wśród innych sympatii. Nie lubił jej już profesor Dmuchawiec w czasach licealnych, ponieważ wyczuwał w niej dystans i niechęć.
Ewa ma także trudności jako matka. Stara się zapewnić córce Aurelii wszystko to, co najlepsze, ale w jej przekonaniu chodzi tylko o kwestie materialne. Przynosi zatem córce wystaną w kolejce wędlinę, opłaca opiekunkę, wybiera ładne ubrania, ale nie rozumie jej, nie okazuje ciepła i troski. W ataku złości Ewa posuwa się nawet do wyrzucenia przez okno ukochanej zabawki Aurelii. Jej zachowanie sprawia, że dziewczynka odwiedza domy obcych ludzi i ostatecznie ucieka z własnego. Jest pedantką, jej mieszkanie pozostaje zawsze sterylnie czyste, utrzymane w czerni i bieli, a kuchnia przypomina wręcz laboratorium. Niestety inni domownicy nie czują się dobrze w tej przestrzeni i uciekają z domu, zarówno jej mąż, jak i córka.
Mimo pozornego chłodu i dystansu Ewa wewnątrz jest kobietą pełną emocji i lęku. Obawia się odrzucenia przez innych i z tego powodu odsuwa się od nich pierwsza, nie potrafiąc w pełni angażować się w relacje w swoim życiu. Jest ona kobietą zagubioną, rozpaczliwie poszukującą szczęścia, które jej się nieustannie wymyka. Ucieczka Aurelii z domu sprawia, że Ewa przełamuje swoje bariery i okazuje córce czułość. Dochodzi w niej do wewnętrznej przemiany i kobieta chce się zmienić na lepsze, stać się osobą nie bojącą się swoich uczuć i emocji. Pragnie też naprawić relację ze swoją córką.
Ewa jest osobą, którą ciężko polubić ze względu na jej nastawienie do innych. Wydarzenia opisane w powieści pokazują jednak, że jest to głównie maska, za którą bohaterka skrywa własny niepokój i lęk przed światem, który ją nieustannie dręczy każdego dnia.
Aktualizacja: 2024-10-23 11:40:21.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.