Miłosierdzie gminy – ironia, kontrast i napięcie w utworze

Autorka opracowania: Aleksandra Sędłakowska. Redakcja: Anna Łuszczak.

„Miłosierdzie gminy” Marii Konopnickiej to nowela, która w mistrzowski sposób posługuje się ironią, kontrastem i napięciem, aby ukazać społeczną obojętność i hipokryzję władz i społeczeństwa. W dziele tym Konopnicka krytykuje sposób, w jaki społeczność i jej przedstawiciele traktują osoby potrzebujące, koncentrując się na losie ubogiego starca, który pomimo dramatycznej sytuacji nie otrzymuje należytej pomocy.

Spis treści

Ironia 

Konopnicka używa jej, aby uwypuklić rozdźwięk między deklarowanymi wartościami a rzeczywistością. Głównym bohaterem jest starzec, który przychodzi do gminy z prośbą o pomoc. Współczujący mieszkańcy, zamiast udzielić mężczyźnie realnej pomocy, robią wielkie wydarzenie w postaci licytacji starca – te działania przynoszą jednak odwrotny skutek. Ironia polega na tym, że mimo deklarowanej troski i chęci pomocy, gmina nie podejmuje żadnych konkretnych działań, a jej postawa jest pełna fałszywego współczucia. Takie zachowania ukazują społeczny brak autentycznego miłosierdzia.

Kontrast 

Konopnicka zestawia obraz biednego starszego człowieka, który cierpi z powodu nędzy, z obrazem zamożnej i obojętnej społeczności lokalnej. Przedstawienie mężczyzny wystawionego na aukcji, kontrastuje z sytuacją bogatych i wpływowych mieszkańców, którzy zamiast zaoferować realną pomoc, ograniczają się do wygłaszania pustych deklaracji. Kontrast ten jest także widoczny w sposób, w jaki wdowa jest traktowana przez lokalne władze, które formalnie zajmują się pomocą, ale ich działania są pozorne i nieefektywne.

Napięcie 

W opowiadaniu napięcie narasta w miarę rozwijania się fabuły. Początkowo mężczyzna liczy na pomoc i współczucie, jednak w miarę jak odkrywa wyrachowanie społeczności gminy, widzimy, jak jego nadzieje stopniowo znikają. Konopnicka buduje napięcie poprzez kolejne propozycje na licytacji, z których żadna nie jest finalizowana.

Ironia, kontrast i napięcie w „Miłosierdziu gminy” są kluczowymi środkami literackimi, które pozwalają Konopnickiej skutecznie krytykować społeczne zaniedbania i hipokryzję. Opowiadanie staje się ostrą satyrą na temat bezduszności i obojętności wobec najbiedniejszych, ukazując, jak powierzchowne i niewystarczające mogą być instytucje, które mają na celu niesienie pomocy potrzebującym.


Przeczytaj także: Miłosierdzie gminy – najważniejsze cytaty

Aktualizacja: 2024-09-03 15:25:30.

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.