„Afryka Kazika” to zbiór opowiadań dla dzieci napisany przez Łukasza Wierzbickiego i opublikowany w 2008 roku. Książka jest adaptacją reportaży Kazimierza Nowaka, polskiego podróżnika i dziennikarza, który w latach 1931–1936 odbył samotną podróż przez Afrykę.
Spis treści
„Afryka Kazika” to fascynująca książka o podróży Kazimierza Nowaka, polskiego podróżnika z lat trzydziestych XX wieku, który na rowerze przemierzał Afrykę. Książka, inspirowana jego reportażami, zabiera młodych czytelników w pełną przygód wędrówkę przez egzotyczny kontynent. Kazik stawia czoła wielu wyzwaniom – od burz piaskowych i bliskiego spotkania z lwem po rozbicie łodzi „Poznań”. Nie brakuje też radosnych chwil, takich jak spotkania z plemionami i wizyty w ich wioskach, a także odkrywanie miejsc niedostępnych dla większości turystów. Podróż pełna niespodzianek i wzruszeń, takich jak przyjaźń z lokalnym czarownikiem czy spotkania z wojownikami, pokazuje odwagę i determinację. Przez barwne i emocjonujące opowieści książka przekazuje młodym czytelnikom wartości takie jak empatia, wytrwałość i ciekawość świata, które towarzyszyły Kazikowi podczas jego niezwykłej wyprawy.
Historia Krzysia i jego dziadka pięknie ukazuje siłę międzypokoleniowych relacji oraz magię odkrywania świata za pomocą książek i wspomnień. Pewnego dnia Krzyś i jego mama poszli na dworzec, aby powitać dziadka wracającego z podróży. Dziadek podarował chłopcu książkę o przygodach Kazimierza Nowaka, co wzbudziło w Krzysiu wielką fascynację. Okazało się, że dziadek jako dziecko miał okazję spotkać Nowaka i sam również podróżował po Afryce. Dzięki tej książce Krzyś zainteresował się podróżami i zapragnął poznawać świat.
Jednym z istotnych spotkań Kazika z miejscową ludnością było nawiązanie przyjaźni i znalezienie twórczego rozwiązania trudnej sytuacji. Kazik zaprzyjaźnił się z czarownikiem z wioski Abasalampasu. Pewnego dnia czarownik wyjawia Kazikowi, że jego brat jest poważnie chory, ale nie może go odwiedzić, ponieważ musi strzec wioski przed złymi duchami. Kazik, chcąc pomóc, wpada na pomysł: robi zdjęcie czarownika, które ten wiesza na drzwiach swojej chaty, aby stworzyć iluzję swojej obecności. Dzięki temu czarownik może spokojnie udać się do chorego brata, a wioska pozostaje chroniona. Po powrocie czarownik, wdzięczny za pomoc, wręcza Kazikowi amulet, który ma zapewnić mu bezpieczeństwo podczas dalszej podróży.
Historia wielbłąda Ueliego pokazuje nie tylko trudności związane z podróżą przez pustynię, ale także więź, jaka może się wytworzyć między człowiekiem a zwierzęciem. Kazik, planując bezpieczne przejście przez pustynię Saharę, postanawia stworzyć karawanę i kupuje wielbłąda imieniem Ueli. Podczas wędrówki przez pustynię Kazik napotyka liczne trudności, w tym fatamorgany, czyli złudzenia optyczne. Dzięki doświadczeniu Ueliego, który doskonale zna warunki pustynne, Kazik unika niebezpieczeństw i dociera do oazy. Tam, spotykając strażnika studni, dzieli się historiami z Polski, wzbogacając wiedzę miejscowej ludności. Po dalszych przygodach, w tym z niekompetentnym przewodnikiem, Kazik i Ueli polegają wyłącznie na sobie, kontynuując podróż. Kiedy w Algierze przychodzi czas sprzedaży Ueliego, Kazik staje przed trudnym wyborem i decyduje się sprzedać swojego wiernego towarzysza Staremu Alemu, którego wielbłądy są dobrze traktowane i szczęśliwe, mimo że cena jest niższa. Ta decyzja odzwierciedla głębokie przywiązanie Kazika do Ueliego oraz jego szacunek do swojego towarzysza.
Aktualizacja: 2024-08-30 11:11:57.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.