W powieści Hobbit, czyli tam i z powrotem J.R.R. Tolkiena pojawiają się postaci różnych ras, a jedną z nich są wargowie. Były to imponujące stworzenia, przypominające ogromne wilki. Są to istoty groźne i nieprzewidywalne, dlatego stanowią aż tak duże zagrożenie.
Wargowie to wilcze plemię, które osiedliło się na Skraju Pustkowia. Były to dzikie i niebezpieczne stworzenia, których należało wystrzegać się podczas wędrówki. Wargowie doskonale znali lasy i stepy, dlatego mieli przewagę nad zbłąkanymi intruzami. Drużyna krasnoludów miała z nimi do czynienia podczas swojej wędrówki i doskonale wiedzieli, jak duże jest to zagrożenie. Na szczęście dla ich przeciwników, wilki nie umiały poruszać się po drzewach, tak jak robiły to leśne elfy. Wargowie umieli za to szybko biegać, bez trudu umieli wyprzedzić kucyki, na których poruszały się krasnoludy.
Wargom nie brakowało wrogów, często jednak zawierali sojusze z goblinami. Mimo różnych charakterów i pochodzenia znajdowali wspólny język w swoich zbrodniczych przedsięwzięciach. Po wypędzeniu ze swoich terenów gobliny szukały sojuszników i znalazły ich wśród wargów. Wilki zazwyczaj brały udział w wyprawach rabunkowych, podczas których służyły jako środki transportu, a także wsparcie w walce, w zamian za część łupów. Gobliny jeździły na grzbietach wilków, dzięki czemu mogły się szybciej przemieszczać. Wargowie wzięli udział również w Bitwie Pięciu Armii, gdzie zjednoczyli swoje siły z goblinami i orkami. Ponieśli jednak porażkę, ponieważ zostali pokonani przez wolne ludy, czyli zjednoczonych ludzi, krasnoludy, elfy i wielkie orły. Wargowie musieli ustąpić, gdy zobaczyli, jak siły goblinów zostają rozgromione. Po zakończeniu swojej wyprawy i powrocie do domu Bilbo Baggins dowiedział się, że wargowie zniknęli z lasów. Dzięki temu ludzie mogli już podróżować bez obaw. Wilki straciły swoją kontrolę nad okolicą, ponieważ Beorn został wielkim władcą tej okolicy oraz rządził krajem między górami a Puszczą.
Wilki poruszały się w dużych zgromadzeniach, liczących nawet setki osobników. Ich wódz był siwym, doświadczonym wilkiem, przemawiał do pozostałych, którzy liczyli się z jego zdaniem. Mimo swojej dzikości wargowie mieli swoją mowę. Porozumiewali się w okropnym języku, który u postronnych wzbudzał same negatywne emocje. Mało kto go rozumiał, ale można było domyślić się, że mówią o okrutnych rzeczach. Ich głosy brzmiały złowrogo, wzbudzając lęk w tych, którzy ich słuchali. Byli określeni jako krwiożerczy, jeszcze bardziej niż zwyczajne wilki. Wargowie również żyli w watahach, ale różnili się od swoich pobratymców przede wszystkim rozmiarem, ale także wspomnianą wcześniej własną mową.
W powieści Tolkiena przedstawione zostały różne istoty, zarówno te dobre i spokojne, jak i okrutne. Wargowie należeli do krwiożerczych, groźnych plemion. Powieść ukazuje jednak zwycięstwo dobra nad złem, ponieważ wargowie zostali pokonani w Bitwie Pięciu Armii. To złamało potęgę ich i goblinów, z którymi często się bratali.
Aktualizacja: 2024-07-12 16:39:36.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.