Lisa to główna bohaterka powieści autorstwa Astrid Lindgren pt. Dzieci z Bullerbyn i jednocześnie jej narratorka. Jest pomocna, przyjacielska, rzadko się gniewa i nie umie wysiedzieć w miejscu, dlatego cały czas stara się robić coś pożytecznego. Dzięki temu wzbudza pozytywne emocje już od pierwszych momentów powieści.
Lisa jest ośmioletnią dziewczynką o niebieskich przyciągających uwagę oczach oraz roześmianym wyrazie twarzy. Lisa jest bardzo optymistycznie nastawiona do życia, we wszystkim widzi raczej szansę niż problem. Uwielbia pomagać i sprawiać innym przyjemność, a także dawać prezenty. Jest bardzo przyjacielska, o czym świadczą jej bliskie relacje z przyjaciółkami z sąsiedniej zagrody – Brittą i Anną. Dobre relacje zachowuje również z braćmi – Bossem i Lassem, choć często ma odmienne zdanie na jakiś temat.
Lisa uwielbia wszystko, co dziewczęce. Zawsze ubiera się w sukienki, wraz z przyjaciółkami bawi się w dom i udają wielkie damy. Dziewczynka pomaga również mamie w gotowaniu, sprzątaniu lub przystrajaniu gospodarstwa na święta. Nie oznacza to jednak, że Lisa stroni od zabaw typowo chłopięcych. Potrafi wspinać się na drzewo, grać w piłkę, a także bez problemu odnajduje się w zabawie w Indian lub piratów. Potrafi również pływać.
Lisa jest bardzo zżyta ze swoją rodziną. Rodziców uważa za absolutny wzór i stara się ich naśladować, zwłaszcza mamę, ponieważ w przyszłości zamierza być tak dobrą żoną, matką i gospodynią jak ona. Więź z braćmi również jest dla niej ważna, pomimo sporadycznych kłótni i żartów. Wie, że może na nich liczyć w kryzysowych sytuacjach. Lubi też wspólne wygłupy czy historie, które bracia opowiadają czasem przed zaśnięciem.
Lisa wszystkich mieszkańców Bullerbyn traktuje jak rodzinę, a Annę, Brittę i Ollego – jak rodzeństwo. Uwielbia spędzać czas z dziadziusiem przyjaciółek, czytać mu gazety i pomagać w codziennych czynnościach. Później także próbuje swoich sił w niełatwych zadaniu opiekunki nad małą siostrzyczką Ollego.
Dziewczynka od najmłodszych lat dostrzega potrzebę harmonijnego życia w zgodzie z przyrodą, co w jej przypadku przejawia się nie tylko nauką tego, co jest do zrobienia w gospodarstwie, by zadbać o odpowiednie plony, lecz także w wyjątkowej czułości wobec zwierząt. Najpierw opiekowała się królikami, potem wraz z innymi dziećmi zaadoptowała jedno z kociąt od Kristin z Zagajnika, a na koniec uratowała przed śmiercią nowo narodzone jagnię, którego jego własna matka nie była w stanie wykarmić. Lisa nazwała go Pontus i poświęciła wiele czasu na to, by zadbać o jego zdrowie i siły, a nawet zabrała go ze sobą do szkoły. Świadczy to o jej zupełnie wyjątkowej empatii wobec wszystkiego, co żywe i czujące.
Lisa kierowała się w życiu zdrowym rozsądkiem i dobrem innych, jednak nie stroniła od szalonych i spontanicznych pomysłów, charakterystycznych dla jej wieku, co niestety czasem skutkowało wpadnięciem w tarapaty. Lisa była bardzo żywiołowa, nie znosiła nudy i bezruchu. Kiedyś w czasie deszczu z nudów nauczyła się piec ciasto i malować stół. Miała więc naturalne zdolności do tego, żeby dbać o przestrzeń i ludzi wokół siebie. Była empatyczna i zawsze szukała rozwiązania problemu. Nie lubiła się kłócić i szybko wybaczała, nawet jeśli ktoś zawinił wobec niej. Każdy dzień starała się w jakiś sposób ubarwić i urozmaicić. Myślę, że Lisa to koleżanka, którą każdy chciałby mieć, na którą zawsze można liczyć, która nigdy nie będzie nas oceniała i zawsze postara się nam pomóc.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.