Marcin Pałasz to autor powieści dla dzieci zatytułowanej „Sposób na Elfa” i wydanej po raz pierwszy w roku 2012. Opisuje w niej wesołe przygody młodego kundelka o imieniu Elf. Pieskowi udaje się znaleźć dobry dom i odpowiedzialnych opiekunów. Zazwyczaj wydarzenia, w których biorą udział, są bardzo wesołe i sympatyczne. Jednak nie wszystkie sytuacje, jakie pisarz opisuje w swojej powieści, można w ten sposób określić.
W dziele pojawiają się też smutne historie. Dotyczą one zwłaszcza początku życia Elfa. Trafił on do schroniska razem ze swoją siostrą bliźniaczką, czyli Erką. Elf mimo swojej sytuacji był radosnym psiakiem, lubił się bawić i marzył o tym, że pewnego dnia trafi do nowego domu. Erka z kolei często się bała, była bardzo wrażliwa i ze strachu zwijała się w często w kłębek.
Rodzeństwo jest ze sobą bardzo zżyte. W pewnym momencie Erka wyczuwa zatem, że Elf na coś czeka, jest podekscytowany i radosny. Tymczasem okazuje się, że Duży i Młody postanowili, że to właśnie Elf trafi do ich domu. Piesek zostaje więc zabrany z klatki i wyrusza w podróż do nowego domu.
Z jednej strony jest to bardzo radosny moment, ponieważ Elf znajduje swój dom i opiekunów. Jego zniknięcie wywołuje jednak przerażenie u Erki. Płacze ona w swoim kojcu, jest wystraszona i nie wie, co się stało. Nie ma pojęcia, dokąd zabrano jej brata, z którym spędziła całe dotychczasowe życie. Sam Elf też bardzo źle znosi transport, jest wystraszony i niepewny. Te opisy z pewnością mogą wywołać smutek u czytelnika.
W późniejszych rozdziałach okazuje się, że zniknięcie Elfa miało bardzo zły wpływ na Erkę. Była ona cały czas smutna, nie chciała jeść i chudła. Było widać, że bardzo tęskni za bratem. Duży i Młody nie mieli jednak szans przygarnąć suczki, w ich domu nie było miejsca na kolejnego psa. Nie byli w stanie pomóc Erce i ulżyć jej w cierpieniu.
Ta niezwykle smutna sytuacja znalazła jednak swoje szczęśliwe zakończenie. Erkę adoptowała ciocia Ewa, właścicielka domu z ogrodem. Dzięki temu Erka znalazła nowy dom i odzyskała kontakt z Elfem.
Mimo tego, że ostatecznie wszystko dobrze się skończyło, historia Erki jest początkowo bardzo smutna i może wzbudzać takie odczucia u czytelników. Opis jej tęsknoty oraz cierpienia po utracie brata z pewnością wzruszy każdego, komu los zwierząt nie jest obojętny. Uczy to jednak, że życie bywa pełne trudności i zmartwień, z którymi trzeba sobie jakoś radzić, a często szczęśliwe rozwiązania przychodzą dopiero po pewnym czasie.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.