W powieści Lucy Maud Montgomery zatytułowanej „Ania z Zielonego Wzgórza” opisana została historia jedenastoletniej Ani Shirley, czyli sieroty, która w wyniku pomyłki została adoptowana przez Mateusza i Marylę Cuthbertów z Zielonego Wzgórza. Rodzeństwo chciało zaadoptować chłopca do pomocy w gospodarstwie, ale ostatecznie zdecydowało, że zostanie z nimi Ania. Po przeprowadzce dziewczynka w okolicy Zielonego Wzgórza i Avonlea poznała wiele ciekawych miejsc, którym nadała własne nazwy.
Jednym z miejsc, które ogromnie zachwyciły Anię była Biała Droga Rozkoszy. Stała się ona pierwszą lokacją, której dziewczynka nadała nazwę, ponieważ ujrzała ją w czasie swojej drogi ze stacji kolejowej na Zielone Wzgórze, jaką odbyła u boku Mateusza.
Mateusz i Ania jechali wówczas długą na około 500 jardów aleją. Wzdłuż niej rosły przepiękne, kwitnące jabłonie, które o tej porze roku tworzyły ponad głowami przejeżdżających wspaniałe, pachnące sklepienie z białych kwiatów. W ten sposób powstawał tunel z gałęzi drzew, a podróż przez niego była niepowtarzalnym doświadczeniem.
Trudno dziwić się Ani, że ta aleja całkowicie ją oczarowała i kojarzyła jej się z prawdziwą przyjemnością. To właśnie tym odczuciom droga zawdzięcza swoją nazwę. Biel pochodzi od koloru kwiatów jabłoni, natomiast rozkosz od przeżyć, jakie dostarczyła podróż tam małej dziewczynce. W ten sposób aleja stała się w oczach Ani właśnie Białą Drogą Rozkoszy.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.