Kiedy Ania otrzymała list od ciotki Józefiny, w którym starsza dama zapraszała ją wraz z Dianą na wizytę w mieście, początkowo nie mogła w to uwierzyć. List przyszedł w pięknej, pachnącej kopercie i już to stało się dla Ani źródłem prawdziwego zachwytu. Gdy przeczytała jego treść, to natychmiast pobiegła do Maryli i Mateusza, by opowiedzieć im o tym niezwykłym wydarzeniu. Jej opiekunowie nie widzieli żadnych przeciwwskazań i od razu wyrazili zgodę na wyjazd Ani. Uradowana dziewczynka pobiegła zatem na Sosnowe Wzgórze, by porozmawiać o tym wszystkim z Dianą, która zapewne właśnie też czytała swoje zaproszenie.
Podekscytowane dziewczynki pomagały sobie nawzajem się pakować, wybierając najładniejsze sukienki i kapelusze, zastanawiając się, jakie atrakcje przygotowała dla nich ciotka Józefina. Może miał być to koncert, a może wieczorek poetycki? Gdy nadszedł piątek ojciec Diany zabrał je bryczką na stację i upewnił się, że bezpiecznie wsiadły do pociągu. Ania i Diana przez całą drogę zawzięcie dyskutowały o tym, co je czeka i wyobrażały sobie, jak opowiedzą o tym koleżankom w szkole, gdy nadejdzie poniedziałek.
Na stacji Anię i Dianę odebrał lokaj ciotki Józefiny. Zabrał je do domu starszej damy, gdzie dziewczynki radośnie ją wyściskały podczas powitania. Następnie podano wspaniały obiad, który Ani przypominał prawdziwie królewską ucztę. Potem ciotka Józefina zdradziła, że ma zamiar zabrać je na spotkanie z pewną słynną poetką i Ania o mało nie umarła z zachwytu. Okazało się też, że to właśnie ona trafnie przewidziała, co planuje ciotka Diany.
Wieczorem wszystkie trzy wystroiły się we wspaniałe stroje i udały się do pewnego hotelu, gdzie miało się odbyć spotkanie. Młoda, ale bardzo zdolna poetka recytowała tam swoje wiersze o miłości, od których Ania i Diana miały łzy w oczach. Następnie pozwolono widowni zadawać pytania i Ania zasypała poetkę mnóstwem dręczących ją wątpliwości dotyczących tworzenia poezji.
Po spotkaniu ciotka i dziewczęta zjadły pyszną kolację i udały się na spoczynek. Następnego dnia planowały spacerować, odwiedzać kawiarnie i czytać książki z ogromnej biblioteki starszej damy. Przed zaśnięciem Ania zdążyła jeszcze pomyśleć, że tak wygląda idealne życie.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.