„Ania z Zielonego Wzgórza” to powieść z roku 1908, której autorką jest Lucy Maud Montgomery. Opowiada ona o losach pewnej sieroty, Ani Shirley, która pewnego dnia przez przypadek zostaje zaadoptowana przez rodzeństwo Cuthbertów, czyli Marylę i Mateusza. W ten sposób dziewczynka trafia do Avonlea na Wyspie Świętego Edwarda, gdzie zamieszkuje na farmie znanej jako Zielone Wzgórze, która staje się dla niej prawdziwym domem.
Czytelnik widzi Zielone Wzgórze głównie oczami małej, zachwyconej Ani, której każdy element wydaje się prawdziwie wspaniały i niepowtarzalny. Jego nazwa wskazuje, że gospodarstwo to było otoczone naturą, trawą i drzewami. Obok domu rosły między innymi brzozy, sosny, olchy, mchy i paprocie. Pod oknami Ani kwitła wspaniała wiśnia, której dziewczynka dała nazwę Królowej Śniegu. Kojarzyła się ona Ani ze strojną panną młodą.
Za domem rozciągał się sad, a w nim królowały jabłonie i wiśnie, które wiosną okrywały się białymi kwiatami. Zasadzone w ogrodzie bzy roztaczały wokół wspaniały, oszałamiający zapach. Wokół Zielonego Wzgórza leżały też łąki porośnięte koniczyną i mleczami.
To, co wyróżniało Zielonego Wzgórze, to niezwykły spokój, słychać tam było jedynie śpiew ptaków. Z okien roztaczały się wspaniałe widoki, na przykład na płynący niedaleko strumyk. Jeśli ktoś dobrze się przypatrzył, to mógł dojrzeć nawet błyszczące wody morza na horyzoncie.
Zielone Wzgórze było ulokowane daleko od sąsiadów i zamieszkiwało je jedynie rodzeństwo Cuthbertów, a potem także Ania. Obok domu stała jedynie stodoła oraz spichrz. Wnętrze domu urządzone było raczej skromnie i biednie. Pokój Ani miał otynkowane ściany, a podłoga była goła. Wstawiono tam też dość staromodne łóżko z czterema słupkami, na których dało się powiesić kotary. Znajdował się tam też mały, trójnożny stolik oraz podłużne lusterko. Skromna umywalka dopełniała całości. To, co zwracało uwagę, to naprawdę duże okno. Z czasem Ania zaczęła też ozdabiać swój pokój, na przykład wstawiając do wazonu świeże kwiaty, które przystrajały jego wnętrze.
Warto zauważyć, że dom Maryli i Mateusza był przede wszystkim funkcjonalny i dobrze służył swoim właścicielom. Maryla dbała o to, by zawsze był on idealnie czysty i angażowała się w to do tego stopnia, że pani Linde sądziła, że z jej podwórza można swobodnie jeść, było tak dokładnie zamiecione. Mimo jego surowości Ania widziała w nim najpiękniejsze miejsce na ziemi, niemal Arkadię i raj, do którego wpuszczono ją po latach tułaczki. Szybko uczyniła też to miejsce swoim prawdziwym domem. Ania ożywiła też ten krajobraz, nadając mu rozmaite magiczne właściwości i nazwy, co sprawiło, że stał się on dla niej wyjątkowy.
Przed przybyciem Ani Zielone Wzgórze było miejscem bardzo spokojnym i odizolowanym, Mateusz i Maryla nie byli bowiem znani jako dusze towarzystwa. Ania wprowadziła do ich domu życie, zamęt i radość, przez co całkowicie odmienił on swój charakter.
Zielone Wzgórze jest więc miejscem wyjątkowym pod wieloma względami. Pozornie sprawia wrażenie zwykłego, skromnego gospodarstwa, jednak po przyjrzeniu mu się bliżej okazuje się, że ma ono prawdziwie magiczny charakter i skrywa się w nim wiele piękna, które od razu dostrzega w nim Ania Shirley, gdy pojawia się tam po raz pierwszy.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.