Tomek Sawyer to główny bohater jednej z najsłynniejszych na całym świecie powieści młodzieżowych. Chodzi oczywiście o Przygody Toma Sawyera autorstwa Marka Twaina. ten energiczny i spragniony przygód dziesięciolatek od dekad zdobywa nowe pokolenia czytelników, zwłaszcza młodych, zwłaszcza tych, którzy wyobrażają sobie, jakim to świetnym kolegą musiałby być pełny pomysłów Sawyer. Sam zresztą bez wątpienia należę do tego grona.
Myślę, że Tomek Sawyer zdecydowanie mógłby zostać moim przyjacielem. Jest tak przynajmniej z dwóch powodów. Nie należę do osób przesadnie odważnych, cechuje mnie raczej nieśmiałość i rzadko kiedy zdarza mi się "wychodzić przed szereg". Tomek mógłby mnie w tej kwestii bardzo wiele nauczyć, a nawet dodać mi życiowej otuchy i odwagi. On sam bowiem nie miał problemów nie tylko z wypowiadaniem i bronieniem swojego zdania, lecz nawet w ruszeniem w bój w jego obronie. Oczywiście częściej przynosiło mu to kłopoty niż satysfakcję lub inne profity, ale sam odruch tego, żeby - oczywiście przy odpowiednim udziale zdrowego rozsądku - wprowadzać w życie myśl natychmiast po tym, jak pojawiła się w naszej głowie, uważam za wartościowy.
Drugim powodem, dla którego Tomek Sawyer mógłby zostać moim przyjacielem, jest nieugaszone pragnienie przygody, które nas łączy. Ja niestety nie mam odwagi wprowadzać takich planów w życie, ale u boku takiego druha jak Sawyer na pewno udałoby mi się realizować więcej marzeń. Ludzie często z nich rezygnują właśnie przez brak odwagi do zrobienia tego pierwszego kroku. Myślę, że gdybym się na to odważył, reszta poszłaby już jak z płatka, a Tomek chętnie przyłączyły się do mnie. Niektóre bowiem z moich pomysłów nie ustępują jego pomysłom pod względem poziomu szaleństwa!
Myślę, że we dwóch stworzylibyśmy przyjacielski tandem, który świetnie uzupełniałby się pod każdym względem. Odpowiednia mieszanka szaleństwa oraz racjonalizmu mogłaby spowodować, że z każdej opresji wychodzilibyśmy obronną ręką, a każda przygoda nabierałaby zupełnie nowego, jeszcze lepszego i świetniejszego koloru! Tomek dysponował również nie lada odwagą i umiejętnością zachowania zimnej krwi nawet w trudnych i stresujących sytuacjach, czego mógłbym się od niego nauczyć. Ja natomiast mógłbym studzić jego zapał w momentach, które by tego wymagały i sprawiać, że dużo rzadziej pakowałby się w kłopoty, które nieraz zagrażały jego życiu. Jestem wręcz przekonany, że zostalibyśmy naprawdę dobrymi przyjaciółmi i moglibyśmy na sobie polegać absolutnie w każdej sytuacji.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.