Przygody Tomka Sawyera to powieść autorstwa Marka Twaina, która na dobre weszła już do klasyki literatury młodzieżowej i zajmuje tam pozycję trudną do naruszenia. Przedstawia ona przygody młodego bohatera, który od razu wzbudza sympatię czytelnika, ponieważ bardzo łatwo jest się z nim utożsamić odbiorcy w każdym wieku. Jego przygody wciągają, bawią, wzruszają i przede wszystkim uczą rzeczy, które trudno jest przekazać w szkole.
Tomek Sawyer jest dziesięciolatkiem osieroconym we wczesnym dzieciństwie i wychowywanym przez ciotkę Polly. Żyje w ubogich warunkach, jednak nie brakuje mu zainteresowania, miłości i zaangażowania opiekunki w jego los, co jest przecież rzeczą najważniejszą na tym etapie rozwoju.
Tomek jest szczupły i dość wysoki. Cechą charakterystyczną jego wyglądu są kręcone czarne włosy, które sprawiają chłopcu bardzo dużo problemów. Wstydzi się ich, uważa za niemęskie, a wręcz niewieście, dlatego też przy każdej możliwej sposobności i każdym możliwym sposobem stara się je ukrywać. Nie udaje mu się to w niedziele, które są dniami odświętnymi i wówczas musi chodzić do kościoła, gdzie wszyscy mogą zobaczyć jego oryginalną fryzurę. W niedzielę, jako jedyny dzień tygodnia Tomek ubiera się odświętnie, choć jest to "odświętność" oczywiście na miarę statusu majątkowego jego ciotki. W pozostałe dni biega w podartych, ale wygodnych i komfortowych ubraniach, najczęściej w ogóle boso.
Tomek jest chłopakiem bardzo żywiołowym, impulsywnym i emocjonalnym. Intensywnie przeżywa zarówno szczęśliwe, jak i te mniej udane chwile, jednak zarówno górki, jak i dołki są tylko chwilowe. Zastępuje je szybko pragnienie nowej przygody lub nowego łobuzerstwa. Tomek jest bowiem chłopcem niesamowicie pomysłowym, zarówno w tym dobrym, jak i nie najlepszym znaczeniu tego słowa. Często bowiem jego emocja czy instynktowne pragnienie wdania się w jakąś przygodę wyprzedza zdrowy rozsądek, który zresztą rzadko znajduje się na pierwszym miejscu w hierarchii tak młodego człowieka.
Tomek jest przy tym wszystkim bardzo odważny, co nie oznacza wcale, że nie odczuwa lęku, ale to, że potrafi się mu przeciwstawić. Nie daje się przerazić wizją nocnej wędrówki na cmentarz, a gdy gubi się wraz z ukochaną koleżanką w podziemiach, umie zachować zimną krew i rozumiejąc, że ma pod opieką słabszą osobę, nie ustaje w poszukiwaniach wyjścia, aż w końcu udaje mu się je znaleźć. Czasem ta odwaga przekracza cienką granicę brawury, dlatego też Tomek często wdaje się w różnego rodzaju konflikty, a nawet bójki rówieśnicze, kiedy nie chce w jakiejś sprawie odpuścić, albo w obronie własnego zdania jest w stanie nawet bić się na pięści. Nie jest to rozwiązanie zbyt rozsądne, jednak trudno winić dziesięciolatka za to, że we wszystko, w co się angażuje, wkłada absolutnie całego siebie.
Tomek jest również chłopakiem bardzo uczuciowym, bardzo poważnie traktuje sprawy przyjaźni z Huckiem Finnem, a także miłości. Zakochuje się bowiem w niejakiej Becky i swoje uczucie traktuje jak najbardziej poważnie. Trzeba jednak przyznać, że w zdobywaniu serca swojej sympatii bywa dosyć nieporadny i czasem popełnia błędy, które raczej zniechęcają do niego dziewczynę niż zachęcają. Ostatecznie jednak wszystko kończy się dobrze i pozytywnie.
Tomek Sawyer cieszy się dużym i szczerym uczuciem ze strony swojej ciotki Polly, która opiekuje się nim najlepiej jak tylko potrafi. Chłopak nie zawsze to zauważa i nie zawsze jest w stanie to docenić. Miłość i troska ciotki dociera do niego dopiero w momencie, gdy wraca do domu po nieudanej ucieczce i widzi do jakiego stanu jego nieobecność doprowadza ciotkę Polly. Od tej pory zaczyna traktować ją nieco inaczej, nieco dojrzalej, co również świadczy o tym, że bohater potrafi uczyć się na własnych błędach i wyciągać wnioski z zaistniałych doświadczeń, co jest pierwszą oznaką dojrzałości.
Tomek Sawyer to bohater jak najbardziej pozytywny, który od pierwszych stron powieści wzbudza sympatię. Owszem popełnia błędy, jak każdy z nas, jednak są to błędy, które w jakiś sposób mu służą do nauki i zdobywania kolejnych doświadczeń. Poza tym, chłopak nie robi nic ze złej woli. Niekiedy po prostu to, co robi, okazuje się mieć inne konsekwencje niż przypuszczał. Niemniej Tomek Sawyer bawi młodych czytelników, a starszym przypomina, że być może nie należy traktować całego życia aż tak bardzo serio i lepiej przypomnieć sobie, że samemu też kiedyś miało się dziesięć lat i w życiu człowieka najważniejsza była każdego dnia nadarzająca się przygoda.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.