Powieść Frances Hodgson Burnett Tajemniczy ogród, jak sam tytuł wskazuje, jest pełna tajemnic i zagadek, które stopniowo odkrywa główna bohaterka Mary Lennox. W powieści znajdziemy również liczne symbole, które nadają utworowi jeszcze głębszego znaczenia.
Tajemniczy ogród staje się symbolem macierzyństwa, odrodzenia i uzdrowienia. Zarówno Mary, jak i Colin, wychowali się bez matek, zdani tylko opiekę służby. Ogród, jako ulubione miejsce zmarłej pani Craven, stał się dla nich namiastką wychowania, wzorca do naśladowania. Uczą się tam tego, czego w innych warunkach nauczyłyby ich matki. Mary zaczyna pracować, być samodzielna, lubić ludzi, zwierzęta, naturę. Colin z kolei przekonuje się, że jest zdrowy, może chodzić, wcale nie czeka go szybka śmieć. Oboje uczą się, jak nie myśleć tylko o sobie i cieszyć się życiem. Zdrowieją nie tylko fizycznie, ale też mentalnie.
Róże rosnące w tajemniczym ogrodzie symbolizują dzieci. Nawet Ben Weatherstaff wspomina, że pani Craven kochała róże i całowała je, jakby były dziećmi. Po jej śmierci kwiaty były pozostawione same sobie, podobnie jak osierocony i odrzucony przez ojca Colin czy Mary, której rodzice zmarli. Mary nigdy nie otrzymała miłości matki i, podobnie jak róże, była zaniedbywana przez prawie dziesięć lat. To samo stało się z Colinem, którego matka nie żyła, a ojciec wyłącznie dopatrywał się w nim objawów choroby i nie miał ochoty go spotykać. Dzieci, podobnie jak róże, musiały być pielęgnowane, aby w pełni ożyły. Dopóki nie otrzymają odpowiedniej troski, są w stanie przetrwać, ale nie wykorzystują swojego pełnego potencjału. Mary i Colin rozkwitli, podobnie jak rosnące w ogrodzie róże.
Kiedy Mary pierwszy raz zobaczyła gila, można zwrócić uwagę, jak wiele jest między nimi podobieństw: podobnie jak ona, rozpoczął życie jako sierota; podobnie jak ona, znalazł schronienie w tajemniczym ogrodzie; podobnie jak ona, zaczął szukać przyjaźni, gdy stracił rodzinę i zdał sobie sprawę, że jest samotny. Zwyczajny, mały ptaszek, pomógł jej zrozumieć, że jest samotna i złagodzić uczucie osamotnienia. Mary po raz pierwszy poczuła do kogoś sympatię, zaczęła przywiązywać się do Misselthwaite Manor. To gil wskazał Mary drogę do tajemniczego ogrodu, gdzie mogła uwić bezpieczne gniazdko, razem ze swoim nowym przyjacielem Dickiem. Zdobyła bliskich, podobnie jak gil, który znalazł sobie samicę i doczekał się piskląt. Ptak symbolizuje więc harmonię i mądrość natury, której prawa są zaskakująco podobne do ludzkich.
Odsłonięcie portretu pani Craven stało się symbolem odrodzenia Colina. Początkowo chłopiec zasłaniał portret matki. Została zamknięta, ukryta, podobnie jak jej ukochany ogród różany, ponieważ jej wspomnienie sprawiało mężowi i synowi ból. Colin miał mieszane uczucia, co do matki, z jednej strony chciał ukryć ją przed innymi, mieć ją tylko dla siebie, a z drugiej – niechętnie patrzył na uśmiech jej podobizny, gdy on leżał w łóżku, samotny i nieszczęśliwy. Momentami nawet czuł do niej nienawiść, ponieważ umarła i zostawiła go samego, a ojciec podchodził do niego z niechęcią, ponieważ przypominał mu o zmarłej żonie. Kiedy Colin wstał z łóżka i zrozumiał, że jest zdrowy, zmieniło się też jego podejście do wspomnień o matce. Z radością odsłonił jej portret, a uśmiech kobiety dodawał mu sił, zamiast go dodatkowo unieszczęśliwiać.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.