W powieści Frances Hodgson Burnett Tajemniczy ogród przedstawione zostały losy Mary Lennox, mieszkającej w Misselthwaite Manor. Ważną rolę w jej historii odegrała również Zuzanna Sowerby i jej rodzina.
Zuzanna była sympatyczną kobietą, której całym życiem była rodzina. Miała męża i dwanaścioro dzieci, dlatego żyła w skromnych warunkach i niejednokrotnie martwiła się, czy będzie miała za co wykarmić swoje pociechy. Zuzanna miała ładną, miłą twarz z przyjaznym uśmiechem. Jej łagodne spojrzenie od razu wzbudzało zaufanie. Dzieci mogły jej powierzyć wszystkie sekrety, Zuzanna wiedziała o tajemniczym ogrodzie i chorobie Colina. Miała doskonałą relację z rodziną, a dla swoich pociech była autorytetem, radziły jej się w najważniejszych sprawach i korzystały z jej rad.
Pani Sowerby nie była wykształcona ani zamożna, ale miała doświadczenie i mądrość życiowa. Ceniła to między innymi pani Medlock, gospodyni w Misselthwaite Manor. Przyznawała, że Zuzanna jest mądrą kobietą i doskonale zna się na wychowywaniu dzieci oraz udziela trafnych rad. Chociaż mówiła rozwlekłą yorkshirską gwarą, nawet zamożny pan Craven liczył się z jej zdaniem, gdy doradzała mu, jakie warunki warto zapewnić Mary. Doktor Craven również przyznał, że pani Sowerby to doskonała pielęgniarka i gdy opiekuje się chorym, to od razu wiadomo, że ten wyzdrowieje.
Mimo ubóstwa i licznych obowiązków, pani Sowerby nie była zgorzkniała ani niezadowolona ze swojego losu. Uczyła dzieci pracowitości, empatii i hojności, mimo ograniczonych środków. Chociaż jej mąż niewiele zarabiał, Zuzanna kupiła Mary skakankę, wysłała Dicka po nasionka i łopatkę dla dziewczynki, aby mogła zająć się ogrodem.
Pani Sowerby chciała też pomóc Mary i Colinowi w nabraniu sił, dlatego częstowała ich dobrym, domowym jedzeniem. Jej dzieci spędzały wiele czasu, biegając po wrzosowiskach, co zdaniem Zuzanny zapewniało im siły i zdrowie. Nie była materialistką, porównywała świat do podzielonej na cząstki pomarańczy i uważała, że nikt nie powinien zagarniać dla siebie wszystkiego.
Pani Sowerby była życzliwa, miała nadzieję, że inni zaznają szczęścia. Zapewniała Mary, że wyrośnie na silną, piękną kobietę, mówiła Colinowi, że jego ojciec z pewnością go pokocha. Osieroceni Mary i Colin marzyli, aby mieć taką matkę, jak Zuzanna. Kobieta dawała im poczucie spokoju i bezpieczeństwa, którego tak bardzo im brakowało. Zuzanna przypominała swojego dwunastoletniego syna Dicka, podobnie jak on rozmawiała z roślinami, a kawka bez strachu siadała jej na ramieniu.
Pani Sowerby lubiła świat i ludzi, mówiła, że wierzy w Dobro Odwieczne. Wspierała dzieci, nie tylko własne, ale też Mary i Colina. Miała odwagę zaczepić pana Cravena oraz napisać do niego list, sugerujący, że powinien wrócić do domu. Doskonale wiedziała, że Archibald ucieszy się, gdy zobaczy zdrowego, radosnego syna. Doradziła też panu Cravenowi, że Mary powinna się wzmocnić, zanim zatrudni dla niej nauczycielkę i będzie spędzała długie godziny nad książkami. W kwestii wychowania pani Sowerby była autorytetem.
Zuzanna to przykład bohaterki, która wzbudza u czytelnika ciepłe uczucia. Jest przeciwieństwem pani Lennox, która niechętnie spędzała czas ze swoją córką i powierzyła wychowanie Mary hinduskiej służbie. Pani Sowerby była skromną kobietą, ale za to ciepłą i oddaną matką, co było widać w empatycznej postawie jej dzieci.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.