Mikołajek to główna i tytułowa postać z serii książek, których autorem jest francuski pisarz, René Goscinny. Czytelnicy po raz pierwszy poznali go w powieści „Mikołajek”, również zatytułowanej jego imieniem i szybko stał się bohaterem innych, popularnych pozycji skierowanych do dzieci, ale lubianych też przez dorosłych. W ciągu wielu różnych wydarzeń, jakie opisał Goscinny, odbiorca ma szansę dobrze poznać Mikołajka i jego usposobienie.
Mikołajek jest dzieckiem i ma zapewne około siedmiu lub ośmiu lat, tak samo jak jego opisani w książce koledzy. Uczęszcza do francuskiej szkoły, gdzie jego rocznik jest najmłodszy spośród wszystkich klas. Czytelnik poznaje także rodziców Mikołajka. Jego mama zajmuje się domem i synem, a taka ciężko pracuje. Mieszkają oni we Francji w domu z ogrodem pełnym kwiatów, głównie begonii. W tekście pojawiają się także inni członkowie rodziny, tacy jak ciocia Pulcheria, która zawsze daje chłopcu na urodziny książki o zwierzątkach, czy Bunia. Z perspektywy Mikołajka czytelnik widzi też jego sąsiada, pana Bledurta, nauczycieli takich jak pani, Rosół czy pan Bordenave oraz znajomi rodziców.
Mikołajek to typowe dziecko - jest żywy, czasami roztargniony, bardzo lubi się bawić i często popełnia gafy, które do rozpaczy doprowadzają jego rodziców czy nauczycieli. Ma on temperament typowy do swojego wieku, bujną wyobraźnię i często wpada na niestworzone pomysły, takie jak ucieczka z domu. Mikołajek dopiero uczy się na własnej skórze tego, jak działa świat, na przykład w trakcie przygody z paleniem cygara, które znalazł Alcest. Jego największym zmartwieniem jest szkoła, nauka i oceny, jakie przynosi do domu, a które nie zawsze cieszą jego rodziców, co widać w opowiadaniu „Dzienniczki”. Czasami jednak odnosi sukcesy, na przykład jest dziesiąty w klasie z arytmetyki, za co dostał od rodziców rower.
W szkole Mikołajek najbardziej lubi pauzy. Jest to czas, w którym może się bawić z takimi kolegami jak Euzebiusz, Gotfryd, Kleofas, Joachim, Maksencjusz i Rufus. Najlepszym przyjacielem Mikołajka jest Alcest, chłopiec z nadwagą, który swoją uwagę poświęca głównie jedzeniu. Nie przepada za pieszczoszkiem pani, czyli Ananiaszem, który nosi okulary, w trakcie wizyty u niego niespodziewanie odkrywa, że prymusem też można się dobrze bawić. Po lekcjach Mikołajek czasami widuje się z innymi dziećmi, takimi jak córka koleżanki jego mamy o imieniu Ludeczka. Mikołajek jest pod wrażeniem tego, że dziewczynka strzela piłką nożną jak szatan.
Tak jak jego koledzy Mikołajek lubi się bawić w kowbojów, policjantów i złodziei czy też grać w piłkę oraz w kulki. Jego zainteresowania są więc typowe dla dziecka w jego wieku. Zdarza mu się wdać w bójkę z innymi chłopcami, ale wszyscy zawsze szybko dochodzą do porozumienia i zabawa trwa dalej. Mikołajek nie chowa długo urazy do nikogo i szybko zapomina o różnych nieporozumieniach, jakie pojawiają się między chłopcami podczas zabawy.
Mikołajek bardzo kocha swoich rodziców, uważa, że są bardzo fajni. Dał tego dowód, starając się w urodziny mamy przynieść jej piękny bukiet kwiatów, który z różnych przyczyn nie wytrwał do momentu, w którym chłopiec wrócił z nim do domu. Zdarza się jednak, że jest na swoich rodziców zły, na przykład wtedy, gdy bezpodstawnie krzyczą na niego za to, że wylał atrament na dywan. W takich chwilach Mikołajek ma takie pomysły jak ucieczka z domu, ale ostatecznie ich nie realizuje z różnych powodów. Chłopiec często wpada w różne tarapaty, co kończy się dla niego reprymendą od rodziców czy upomnieniami ze strony nauczycieli w szkole.
Mikołajek lubi próbować różnych nowych rzeczy, nawet niekoniecznie dla niego dobrych, takich jak wagary czy palenie cygara. Musi się on bowiem na własnej skórze przekonać, czym to się dla niego skończy. Cechuje go zatem wielka ciekawość świata. Z jego uwag czytelnik może wnioskować, że Mikołajek bacznie obserwuje dorosłych wokół siebie, czasami naśladuje ich zachowania, a czasami ich kompletnie nie rozumie. Jego żywe usposobienie jest dla niego często powodem kłopotów, jak na przykład w czasie wizyty u Ananiasza, która zakończyła się tym, że Mikołajek nie mógł już więcej odwiedzać kolegi.
Chłopiec widzi świat w bardzo prosty, dziecięcy sposób. Kleofas źle się uczy, Ananiasz to pieszczoszek pani, Rufus ma gwizdek i tatę policjanta, Alcest dużo je, Euzebiusz jest silny i daje fangę w nos, a Gotfryd ma bogatego datę. W ten sposób Mikołajek opisuje swoich kolegów, co pokazuje, że widzi ich jeszcze w sposób uproszczony, z perspektywy najbardziej wyróżniającej ich cechy.
Mikołajek jest zatem bardzo żywym, energicznym i bystrym chłopcem. Lubi się bawić i przez to nauka schodzi u niego często na dalszy plan. Kłopoty to nieodzowny element jego codzienności, chłopiec bowiem często nie stosuje się do zaleceń otaczających go dorosłych. Jest jednak dobrym dzieckiem, lubianym przez innych i spędzającym wiele czasu ze swoimi rówieśnikami. Dla nich to z pewnością świetny kolega, zawsze skory do wesołej zabawy czy małej draki.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.