Święty Piotr należy do drugoplanowych bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza Quo vadis. Był najważniejszym z chrześcijan, dlatego pozostali wyznawcy Chrystusa traktowali go jak ojca.
Apostoł Piotr był nazywany również rybakiem. Jako pierwszy uczeń Chrystusa, przekazywał dalej jego nauki. Był już mężczyzną w podeszłym wieku, miał siwe włosy. Wyglądał skromnie, często nosił płaszcz z kapturem. Nie zakładał bogato zdobionych ornatów, jak robili to kapłani wschodni, egipscy czy rzymscy.
Apostoł Piotr nauczał wiernych w Ostrianum. Chrześcijanie zbierali się tam nocą, aby posłuchać jego słów. Proste, szczere kazania Piotra trafiały nawet do sceptyków, poruszyły Marka Winicjusza, który przybył do Ostrianum w poszukiwaniu Ligii.
Święty Piotr przypominał ojca pouczającego dzieci, nie sięgał po wzniosłe słowa. Mówił chrześcijanom, że powinni wybierać prawdę ubóstwo, czystość, słuchali przełożonych, cierpliwie znosili wszelkie krzywdy i prześladowania. Dobry chrześcijanin miał odrzucić zdradę, obłudę, plotkarstwo, rozrzutność i fizyczne rozkosze. Ważnym zadaniem wyznawców Chrystusa było dawanie przykładu, nie tylko sobie nawzajem, ale też poganom. Święty Piotr głosił też słowo o Królestwie Bożym, dodawał chrześcijanom siły, przekonując, że po śmierci czeka ich nagroda za uczciwe życie.
Chociaż Apostoł Piotr poświęcił swoje życie głoszeniu Słowa Bożego, rozumiał również przyziemne sprawy i był w stanie dobrze doradzić swoim uczniom. Nie potępił miłości Ligii do Marka Winicjusza, chociaż wybranek dziewczyny był poganinem. Doradził jej poczekać, aż Marek się nawróci. Kiedy nadszedł właściwy moment, święty Piotr ochrzcił Marka i pobłogosławił miłość Ligii i Winicjusza. Nie był tak surowy, jak Kryspus, który od razu potępił uczucie młodych.
Kiedy w mieście rozpoczęły się prześladowania chrześcijan, oczywiste było, że nie ominą również Apostoła Piotra. Marek Winicjusz ostrzegł go, że powinien uciekać z Rzymu. Początkowo święty Piotr posłuchał jego słów i opuścił miasto w towarzystwie Nazariusza. Zmienił jednak zdanie, gdy ukazał mu się Jezus, zmierzający do Rzymu, aby ukrzyżowano go po raz drugi. Święty Piotr wrócił do miasta i ponownie zaczął nauczać i udzielać chrztów. Nawet gdy został aresztowany, udało mu się jeszcze nawrócić dwóch pilnujących go żołnierzy. Został skazany na ukrzyżowanie, ale przyjął śmierć ze spokojem, a nawet radością, ponieważ wiedział, że wraca do swojego Pana. Przed odejściem udzielił jeszcze błogosławieństwa Urbi et orbi (Miastu i światu).
Postać świętego Piotra powinna być przykładem do naśladowania dla współczesnych kapłanów. Był tak oddany swojej wierze, że był gotów za nią zginąć i dawał każdemu szansę na nawrócenie. Mądrość i prostota jego słów przekonywały nawet takich sceptyków, jak Marek Winicjusz czy rzymscy żołnierze.
Aktualizacja: 2022-11-03 21:36:03.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.