„Jest zawsze miejsce na nadzieje”. Zaprezentuj utwory, w których odnajdziemy motyw nadziei i wiary w sens pokonania trudności

Autorka opracowania: Marta Grandke.

„Jest zawsze miejsce na nadzieję” - tak brzmią słowa znanego autora, Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Interpretować je można na wiele różnych sposobów, na przykład taki, że nieważne, jak źle się dzieje wokół człowieka, nieważne, jak dramatyczna jest jego sytuacja, zawsze pozostaje mu chwycenie się nadziei, która nie umiera nigdy. Herling-Grudziński przeżył piekło sowieckiego łagru, stąd jego słowa i wiarę w to, że zawsze w życiu człowieka jest miejsce na nadzieję, można traktować jako podyktowane osobistymi doświadczeniami pisarza. Dał temu wyraz w swoim dziele „Inny świat”. Wiele przykładów z literatury zdaje się także potwierdzać jego słowa. Inni twórcy także posiłkowali się motywem nadziei oraz pokazywali, że zawsze warto walczyć z trudnościami. Widoczne jest to na przykład w Biblii, w historii Hioba oraz w powieści „Dżuma” Alberta Camusa.

W Biblii znaleźć można całą księgę poświęconą temu, jak istotna jest w życiu człowieka nadzieja i jak cierpliwość i mierzenie się z trudnościami zostają ostatecznie wynagrodzone. Mowa tu właśnie o historii Hioba, którego życie stało się przedmiotem zakładu między Bogiem a szatanem. Zesłano na niego liczne nieszczęścia, które miały sprawdzić, jak długo Hiob wytrzyma w swojej wierze i kiedy załamie się pod ich wpływem i wyrzeknie swojego Boga.

Hiobowi odebrano cały dorobek jego życia, jego dzieci zmarły, sam zaś mężczyzna został dotknięty straszliwą chorobą, trądem. Mimo to Hiob wciąż wierzył, że Stwórca ma wobec niego plan, modlił się i cierpliwie czekał na to, co jeszcze przyniesie mu los. Hiob nie złamał się, tylko starał się dalej pokonywać trudności, jakie napotkał w swoim życiu, Żywił bowiem głębokie przekonanie, że wszystkie spotykające go tragedie do czegoś prowadzą i kryje się w nich głębszy sens.

W tych ciężkich chwilach Hioba prowadziła nadzieja - to właśnie ona dawała mu siłę, by mógł on dalej trwać w swojej wierze. Ostatecznie okazało się, że postawa Hioba była słuszna, a żywione przez niego nadzieje nie były płonne. Bóg przekonał się o sile jego wiary i wynagrodził mu wszystkie przeżyte trudności. Trąd Hioba został wyleczony, majątek zwrócony, założył także kolejną rodzinę i urodziły mu się nowe dzieci. Historia Hioba pokazuje, że nadzieja i pokonywanie kolejnych życiowych trudności mają sens.

Innym przykładem tego, że zawsze warto mieć nadzieję, są losy bohaterów powieści „Dżuma” autorstwa Alberta Camusa. Jest to dzieło opowiadające o epidemii dżumy w algierskim Oranie. Camus opisał zabójczą zarazę, prezentując zamkniętą przestrzeń miasta i przedstawiając różne ludzkie reakcję na taką graniczną sytuację zagrożenia życia. Oczywiście obecni się bohaterowie, którzy uznają sytuację za beznadziejną, są też i tacy, którzy próbują wykorzystać ją do osiągnięcia własnych korzyści, jak na przykład Cottard. Pojawiają się jednak też takie postaci jak doktor Bernard Rieux.

Główny bohater po wybuchu epidemii poświęca się całkowicie leczeniu chorych, stara się także opracować lecznicze serum, które ma szansę pomóc im pokonać dżumę. Doktor Rieux codziennie walczy z licznymi trudnościami, nie opuszcza jednak swoich pacjentów. Kieruje nim poczucie, że taka postawa z jego strony jest właściwa oraz nadzieja, że zaraza wkrótce się skończy, a jego działania przyniosą ulgę w cierpieniu chorym. Wierzy też, że jego leczenie pomoże uratować chociaż niektórych spośród nich.

Wiara i nadzieja doktora Rieux okazują się być słusznym wyborem - jego działania mają sens, a po jakimś czasie epidemia kończy się i Oran znów może oddychać swobodnie. Nadzieja doktora Rieux i jego niezmordowana praca w pokonywaniu trudności z całą pewnością przyczyniły się do ocalenia życia wielu osób. Postawa doktora Rieux pokazuje, że zawsze warto mieć nadzieję i działać, nawet jeśli sytuacja wydaje się być beznadziejna i przegrana.

Słowa Gustawa Herlinga-Grudzińskiego o tym, że zawsze jest miejsce dla nadziei zdają się znajdować potwierdzenie zarówno w jego twórczości, jak i w dziełach innych autorów. Już u zarania cywilizacji ludzie żyli nadzieją i starali się pokonywać trudności pojawiające się na ich drodze.


Przeczytaj także: Jak rozumiesz zacytowany fragment pochodzący z Innego świata Gustawa Herlinga-Grudzińskiego:„Człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach. Uważam za upiorny nonsens naszych czasów próby sądzenia go według uczynków, jakich dopuścił się w warunkach nieludzkich”. Napisz swoją opinię w formie krótkiego eseju

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.