Mały Książę jest bohaterem głównym i tytułowym powiastki filozoficznej Antoine'a de Saint-Exupéry'ego. Pilot spotkał go, gdy musiał awaryjnie lądować na Saharze. Mały Książę był ślicznym chłopcem. Zadawał wiele pytań, ale unikał mówienia o sobie. Lubił rozmawiać na poważne tematy. Często się też śmiał. Pochodził z niewielkiej asteroidy, na której znajdowały się trzy wulkany, dwa czynne i jeden wygasły. Mały Książę dbał o swoją planetę. Regularnie czyścił wulkany i wyrywał baobaby, które mogłyby rozerwać ją na strzępy. Na planecie pojawiła się też kapryśna róża, którą chłopiec szczerze pokochał. Ich relacja była bardzo trudna, dlatego Mały Książę postanowił wyruszyć w podróż. Odwiedzał kolejne planety, dowiadując się prawdy o świecie i ludziach. Coraz bardziej przekonywał się, że dorośli często wiedzą mniej od dzieci. Mały Książę nauczył się wiele na temat świata i ludzi. Postanowił wrócić na swoją planetę, aby dalej opiekować się różą.
Pilot pełni rolę narratora. Chociaż wykonywał odpowiedzialną pracę i spotykał się z poważnymi ludźmi, zachował dziecięcą wrażliwość. Znalazł się na Saharze, z powodu awarii samolotu. Miał zapas wody pitnej tylko na kilka dni, dlatego jego sytuacja była trudna. Bardzo przywiązywał się do Małego Księcia i ciężko zniósł jego odejście. Wciąż go wspominał, mimo upływu lat.
Róża została przyniesiona na planetę Małego Księcia przez wiatr. Była próżna i kapryśna. Wciąż wymagała od chłopca uwagi i oczekiwała, że będzie spełniał wszystkie jej zachcianki. Była rośliną, ale obawiała się chłodu, wiatru i owadów. Uciekała się do kłamstw i manipulacji, aby wywołać u chłopca poczucie winy. Kochała Małego Księcia, ale bała się to okazywać. Przyspieszała jego wyjazd, aby nie zobaczył jej łez.
Lis pełni w utworze rolę nauczyciela. Chociaż w literaturze zazwyczaj jest alegorią sprytu, w powiastce posiada prawdziwą mądrość życiową. Jego życie było dość monotonne. Ludzie polowali na niego, a on - na kury. Jego samotność skończyła się, gdy spotkał Małego Księcia. Chciał zostać przez niego oswojony. Lis nauczył chłopca, czym jest prawdziwa przyjaźń. Wyjaśnił mu też, że najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Lis tęsknił za chłopcem, ale cieszył się, ponieważ miał piękne wspomnienia.
Wąż był dumny z potęgi, którą posiadał. Jednym dotknięciem był w stanie wysłać każdego tam, skąd przybył. Miał więc większą władzę od króla. Często mówił zagadkami. Wąż zaproponował Małemu Księciu pomoc w powrocie do domu. Ukąsił go, dzięki czemu chłopiec mógł opuścić ciało i dotrzeć na swoją planetę.
Król był mieszkańcem pierwszej z planet, odwiedzonych przez Małego Księcia. Zasiadał na tronie w purpurze i gronostajach. Każdego człowieka uznawał za swojego poddanego. Mieszkał na swojej planecie sam, ale mimo wszystko sądził, że posiada władzę. Wierzył, że wszystko dzieje się na jego rozkaz. Król był władcą absolutnym, ale szczycił się tym, że wydaje polecenia, możliwe do wykonania. Żył złudzeniami o posiadanej przez siebie władzy.
Pyszałek zamieszkiwał drugą z planet, odwiedzonych przez Małego Księcia. Nosił śmieszny kapelusz, który rozbawił chłopca. Uznawał każdego człowieka za swojego wielbiciela. Nie słuchał niczego oprócz pochwał. Pragnął wiwatów na swoją część. Pyszałek był przekonany, że jest najlepiej ubrany, najpiękniejszy i najbogatszy na swojej planecie. Szczycił się tym, chociaż nie miał żadnej konkurencji, ponieważ mieszkał sam.
Pijak mieszkał na trzeciej z planet. Otaczały go pełne i puste butelki. Pił, żeby zapomnieć o wstydzie, który wynikał z nadużywania alkoholu. Znalazł się więc w błędnym kole nałogu.
Biznesmen zamieszkiwał czwartą z planet, odwiedzoną przez Małego Księcia. Był materialistą. Cały dzień spędzał na liczeniu gwiazd, ponieważ był przekonany, że są jego własnością. Obliczenia trwały od ponad pięćdziesięciu lat i przerwał je tylko trzy razy. Biznesmen pragnął posiadać dla samego faktu bycia zamożnym, ponieważ gwiazdy nie przynosiły mu żadnych korzyści. Miał nadzieję, że w przyszłości zostaną odkryte nowe ciała niebieskie, które również zostaną jego własnością.
Latarnik był mieszkańcem piątej planety. Jego asteroida była bardzo mała, dlatego mieścił się na niej tylko jeden człowiek i latarnia. Zadaniem latarnika było zapalanie i gaszenie światła. Z czasem, planeta zaczęła kręcić się tak szybko, że dzień trwał zaledwie minutę. Latarnik nie miał więc nawet chwili na odpoczynek. Pozostał jednak wierny zasadom, dlatego wytrwale gasił i zapalał latarnię. Mały Książę stwierdził, że jego życie jest wartościowe, ponieważ posiada cel.
Geograf zamieszkiwał szóstą z planet, odwiedzonych przez Małego Księcia. Był mężczyzną w podeszłym wieku. Mieszkał na dużej, pięknej planecie, ale za nie wiedział, co się na niej znajduje. Pisał opasłe księgi, ale sam nie zdobywał informacji. Czekał, aż dostarczą mu ich eksploratorzy. Geograf w rzeczywistości nie poznał świata, ponieważ uważał, że nie przystoi mu podróżować. Był więc wyłącznie teoretykiem.
Dróżnik kierował podróżnych do pociągów w grupach po tysiąc osób. Pociągi wciąż odjeżdżały w prawo i w lewo. Nikt nie wiedział jednak dokąd jadą, nawet maszynista. Dróżnik wyjaśnił, że dorośli nigdy nie są zadowoleni z miejsca, w którym są. Tylko dzieci potrafią skupić się na tym, co mają.
Sprzedawca handlował tabletkami gaszącymi pragnienie na tydzień. Był bardzo dumny, że pozwala ludziom zaoszczędzić czas. Zarabiał na ludzkiej obsesji na punkcie pracy i efektywności.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.