Z okna – interpretacja

Autorką interpretacji jest: Adrianna Strużyńska.

Utwór Czesława Miłosza „Z okna” jest poetyckim, baśniowym obrazem Europy. Autor przedstawił kontynent przez opowieść ojca, skierowaną do dziecka. Europa jest w wierszu miejscem bezpiecznym, domem dla wszystkich stworzeń.

  • Z okna - geneza utworu
  • Z okna - analiza utworu i środki stylistyczne
  • Z okna - interpretacja utworu
  • Z okna - geneza utworu

    Wiersz został wydany w tomiku „Ocalenie” w 1945 roku. Wchodzi w skład cyklu „Świat. Poema naiwne” mającego formę poematu, złożonego z dwudziestu krótkich utworów. Wiersze można interpretować również pojedynczo, chociaż są powiązane tematycznie. Poeta stworzył cykl w 1943 roku, szukając odskoczni od okupacyjnej rzeczywistości. Ucieczką stały się wspomnienia na temat szczęśliwych lat dzieciństwa. Poeta czerpał inspirację ze spokojnego życia na wsi oraz podróży, które odbywał z ojcem.

    Postać ojca, Aleksandra Miłosza, odgrywa ważną rolę w poemacie. Autor poświęcił mu kilka utworów („Ojciec w bibliotece”, „Zaklęcia ojca”, „Z okna”, „Ojciec objaśnia”). Poeta poszukiwał wytchnienia od okrucieństw wojny, cofając się do czasów, gdy w jego rodzinnym domu panował patriarchalny porządek. Utwór „Z okna” ściśle wiąże się z innym dziełem cyklu („Ojciec objaśnia”), w którym autor przedstawia opowieść ojca na temat europejskich miast.

    Z okna - analiza utworu i środki stylistyczne

    Utwór ma budowę regularną, składa się z trzech czterowersowych strof. Został napisany jedenastozgłoskowcem. Poeta zastosował rymy krzyżowe.

    Wiersz należy do liryki pośredniej, podmiot liryczny nie ujawnia swojej obecności.

    Utwór ma formę opowieści na temat Europy, którą ojciec przedstawia swojemu dziecku. Z tego powodu wiersz został napisany bogatym, metaforycznym językiem, przypominającym bajkę. Pojawiają się liczne epitety („ogromna woda”, „białym lustrem”, „zło­ta­wym po­do­lem”, „dnie ja­sne”, „miast kolorowych”, „gę­sie pie­rze”). Zastosowano też metafory („ogrom­na woda bia­łym lu­strem lśni się”, „dy­mią­cą jesz­cze po wie­lu po­to­pach”, „miast ko­lo­ro­wych iskrzą się tam wie­że”) oraz porównania („nu­rza się w mo­rzu jak tu­li­pan w mi­sie”, „to Eu­ro­pa w dnie ja­sne całą wi­dać jak na dło­ni”, „jak nit­ki sre­bra plo­tą się stru­mie­nie i gór księ­ży­ce, niby gę­sie pie­rze”). Obecne są również wyliczenia („miesz­ka­nie lu­dzi, psów, ko­tów i koni”).

    Z okna - interpretacja utworu

    Ojciec przedstawia metaforyczną wizję Europy, którą można w całości objąć wzrokiem, wyglądając przez okno. Oddaje to jedność europejskich kultur, które wydają się tak bliskie jak znajdujące się obok domu pola i lasy.

    Kontynent jest z trzech stron otoczony morzami i oceanem, jego ziemia przypomina podmiotowi lirycznemu kwiat, zanurzony w misce z wodą. Ma złoty kolor, symbolizujący wielką wartość, którą Europa ma dla osoby mówiącej. Ojciec opowiada dziecku o kontynencie w bajkowy sposób. Przekonuje, że wystarczy wyjrzeć przez okno, aby ją całą zobaczyć. W rzeczywistości, dziecku wystarczy wyobraźnia, żeby ujrzeć Europę za oknem rodzinnego domu.

    Kontynent wciąż „dymi” po poprzednich wojnach. Od wieków Europa jest targana konfliktami zbrojnymi, cierpi z powodu burzliwej historii. W wizji przedstawionej w wierszu panuje pokój, kontynent odradza się po latach ciągłych wojen, walki o ziemię i wpływy.

    Poeta chciał w ten sposób uciec od otaczającej go rzeczywistości II Wojny Światowej. Ojciec przedstawia Europę spokojną i bezpieczną, w której różne narody żyją w harmonii. Jest domem dla ludzi i zwierząt, pełni funkcję azylu dla wszystkich, którzy go potrzebują.

    Podmiot liryczny podziwia piękno europejskiej architektury i przyrody. W miastach można zwiedzać wieże, zamki, mosty i inne budynki pochodzące z poprzednich epok. Strumienie, przecinające górskie krajobrazy, przypominają srebrne nitki. W Europie znajdują się łańcuchy górskie, których wierzchołki wciąż pokrywa śnieg, podobny do gęsiego pierza.

    W ostatniej strofie, ojciec obserwuje kontynent w sposób podobny do przedstawienia w utworze „Ojciec objaśnia”. Zdaje się patrzeć na Europę z lotu ptaka. Kontynent nabiera cech baśniowej krainy, gdzie wszyscy żyją w spokoju, ciesząc się pięknem natury. Poeta przedstawia świat w sposób typowy dla dziecka, nieświadomego czekających go niebezpieczeństw i trudności.


    Przeczytaj także: Jeżeli interpretacja

    Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.