Pieśń śpiewana na obiedzie w Sielcach pod Łazienkami

Na notę: du Mariage de Figaro

Niech cię nasze uczczą usta,
Dniu rozkoszny, dniu szczęśliwy,
Któryś na tron wniósł Augusta
I z nim gałązkę oliwy.
Z wielu stron słychać o boju,
Płacze, jęki, mordy wkoło,
A tu, w głębokim pokoju,
Życie nam płynie wesoło.

2.

Nieludzkie te są zwyczaje,
Które chowa Turczyn dziki:
Pustoszyć, obrywać kraje
I pomnażać niewolnik;.
Inne tobie cnoty dane:
Twoje się rozszerza, Panie,
Słodkim rządem pozyskane
Nad sercami panowanie.

3.

Jeśli niebo, Polszcze kwoli,
Z względów swoich sprawiedliwych
Tyle ci dni żyć pozwoli,
Ileś uczynił szczęśliwych,
Ciesząc się z tego wyroku,
Otuchę niepłonną mamy,
Że tę pieśń, raz nucąc w roku,
Sto razy ci zaśpiewamy.

Czytaj dalej: Powązki - Stanisław Trembecki