Głowę złożyć w opieceTwych ramion i rąk,Z ufnością los oddać Ci swójZ tysiącem trosk i mąkI patrzeć oczyma na CiebieWiecznie, zamknąć powiekiI słyszeć Twój głos, co w niebieChce żyć na wiekiZe mną...28 XII 1943
Czytaj dalej: *** (Niech będzie pochwalony czołg!) – Stanisław Kowalczyk
Najczęściej czytane utwory w naszym serwisie