Mój ciężki żal i ma niewola —
Tam, kędy chwil minionych dola,
Gdzie gwiezdny świt wiosennych lat,
Gdzie cudem lśni wieczorny kwiat,
Gdzie jawor korzeń myje senny,
Gdzie wrzos ukwieca gaj wiosenny,
Gdzie złoci wszerz ojczyste łany
Tatarak, tyrsa i burzany.