(Seneca, Epist. 102)
Nago człek na świat idzie, w grzechu i boleści
Matka go własna rodzi za on szwank niewieści.
Z płaczem na świat wychodzi, z płaczem schodzi z niego;
Nie wniósł nic, nie bierze też stąd z sobą niczego.
Nędza, kłopot, choroby, skwierk zimie i lecie,
Wszystka zdobycz ludzkiego żywota na świecie.