Wiara, do broni, honor i sława!
Święćmy rząd kraju i słowa boże.
Słuchajmy króla, on stróżem prawa,
On nam nad prawo kazać nie może.
Czerpając chwałę z jasnego źródła,
Żyj z nami, cnota Polaków stara!
Precz od nas zdrada, precz myśli podła,
Nasza rzecz honor, nasza rzecz wiara.
Kto śmie na wolne natrzeć pałasze?
Czy swój, czy obcy nam go sprowadzi,
Nim on nam wydrze swobody nasze,
Z bezbożnym rodem ta broń go zgładzi.
Ojczyzno droga! Ojczyzno miła!
Ufaj tym piersiom w każdej potrzebie.
Ten oręż w ręku, ta duszy siła,
Jedna jest twoja, drugi za ciebie!