Dorota Terakowska to pisarka znana jako autorka młodzieżowej powieści fantastycznej zatytułowanej „Władca Lewawu”. Opisuje ona losy trzynastoletniego Bartka, sieroty, który pewnego dnia trafia do alternatywnej wersji Krakowa, czyli Wokarku. Tam poznaje swoją zaginioną rodzinę i pokonuje okrutnego tyrana Nienazwanego. W książce pojawia się wiele ciekawych motywów literackich.
Spis treści
W tekście jest obecny motyw obcej krainy. Bartek, główny bohater, pewnego dnia trafia do nieznanej mu krainy – Wokarku, która okazuje się alternatywną wersją Krakowa. Zamieszkują ją Allianie. Bartek poznaje zatem fantastyczne nowe miejsce i jego mieszkańców, dowiaduje się więcej o jego historii i obyczajach. Eksploruje świat, który z czasem staje się jego własnym domem.
W świecie, do którego trafia Bartek, panuje tyrania. To oznacza obecność motywu walki. Problem jednak polega na tym, że Allianie nie są w stanie się buntować i walczyć. Dopiero Bartek pokazuje im, że warto walczyć o swoją wolność, a także wskazuje, jak to właściwie robić. W tym świecie walka pojawia się dopiero wraz z nadejściem chłopca.
W dziele został wykorzystany motyw władzy. W tym przypadku jest to tyrania Nienazwanego, który sprawia, że jego poddani się nie buntują i nie są w stanie go obalić. Władza jest tu ukazana jako coś opresyjnego i zagrażającego społeczeństwu. Autorka pokazała też, jak łatwo można manipulować ludźmi w celu przejęcia nad nimi kontroli, co w pełni udaje się Nienazwanemu. Jego przeciwieństwem jest Bartek, który nie chce sprawować władzy nad innymi. Z motywem władzy łączy się również wolność oraz refleksja nad tym, jak cenna jest ona w życiu każdego człowieka.
W tekście istotny jest motyw buntu, do którego nie są zdolni Allianie, ponieważ pozbawiono ich wszelkich wad. Do wzniecenia buntu potrzebne są gniew i odwaga, które odebrał im Nienazwany. Zmienia się to wraz z przybyciem Bartka, który potrafi się buntować i wskazuje tę drogę Allianom. W wyniku buntu udaje się wreszcie pokonać okrutnego tyrana i odebrać mu władzę.
W dziele pojawia się motyw tożsamości. Bartek ma trzynaście lat, nie ma rodziców i nie wie, skąd pochodzi. Swoją tożsamość poznaje dopiero po trafieniu do Wokarku, gdzie spotyka swoją prawdziwą rodzinę i dowiaduje się, co spotkało go w przeszłości. Dzięki temu może zbudować swoją nową tożsamość i dowiedzieć się, kim tak naprawdę jest.
W dziele pojawia się motyw nieznanego. Dla Bartka wiele rzeczy jest właśnie takie – nieznana przeszłość, nieznani rodzice, nieznana kraina. Chłopiec po kolei poznaje wszystkie te rzeczy i sprawia, że stają się znane, bezpieczne i bardziej należące do niego.
Terakowska podkreśla, jak ważny jest motyw rodziny. Bartek wcześniej jest jej pozbawiony, ale odnajduje rodziców i siostrę w Wokarku. Dzięki temu chłopiec lepiej rozumie, kim właściwie jest, a także skąd pochodzi. W rodzinie znajduje też prawdziwe oparcie.
W powieści pojawia się motyw przyjaźni między mieszkańcami Wokarku, a potem także Bartkiem. Przyjaźń jest tu ukazana jako bardzo ważna część życia każdego człowieka – pomaga także Bartkowi w pokonaniu okrutnego tyrana z Lewawu.
Aktualizacja: 2025-10-29 14:52:55.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.