Knut Hamsun to norweski pisarz znany między innymi z powieści zatytułowanej „Głód”. Przedstawia ona losy pewnego bezimiennego pisarza, który nie potrafi zarobić na życie i z tego powodu dopada go ogromna nędza, a także tytułowy głód. Wpływa on na wszystkie aspekty jego życia, między innymi też zdolność do tworzenia tekstów i ich sprzedawania, co jeszcze bardziej utrudnia mężczyźnie wyrwanie się z ubóstwa.
Warto zwrócić uwagę na tytuł powieści Hamsuna, czyli właśnie „Głód”. Można go bowiem interpretować na kilka sposób, odnosząc się też do zawartości dzieła. Najprostszym skojarzeniem jest oczywiście fizyczny głód i niedożywienie, jakie dotykają głównego bohatera, czyli pisarza. Nie stać go na kupowanie jedzenia, zatem głoduje. Nieustannie odczuwa dotkliwy głód, który rozprasza jego myśli i sprawia, że jest w stanie skupić się tylko na tym odczuciu. Długotrwała głodówka prowadzi go do zaburzeń związanych z zawrotami głowy, jadłowstrętem, wypadaniem włosów, a także wymiotów. Nie jest w pewnym momencie w stanie jeść, kiedy już uda mu się zdobyć posiłek, gdyż żołądek wyczerpany głodowaniem nie potrafi przyjąć pokarmu. Przez głód umysł pisarza nie działa już tak sprawnie, jak powinien. Objawy te powodują, że któregoś wieczoru mężczyzna nabiera przeświadczenia, że już się nie obudzi, zatem szykuje się już na śmierć. W pewnym momencie ma też wrażenie, że pozbył się wszystkich potrzeb i wszedł w stan nirwany, również z powodu głodu. Hamsun zatem bardzo realistycznie opisał wszelkie problemy wiążące się z niedożywieniem i głodowaniem.
Istnieje też inny aspekt i interpretacja tytułu. Bohaterem powieści jest samotny mężczyzna, pozbawiony towarzystwa i wsparcia innych osób, który nie daje rady normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Można zatem ująć to tak, że walczy on właśnie o normalność, jest głodny zwykłego życia, funkcjonowania i tworzenia. Nie może sobie na to pozwolić, gdyż stale zmaga się z nędzą i głodem fizycznym. Izoluje to go też od innych ludzi. Nie zawiera z nimi relacji, gdyż wtedy musiałby przyznać się do swojego stanu i wyznać prawdę na temat tego, w jakiej sytuacji się znalazł. Jego głód towarzystwa widać w sytuacji, kiedy zaczyna rozmawiać z obcymi ludźmi w parku, śledzi dwie kobiety, a z jedną z nich próbuje potem zawrzeć relację. Pragnie on zatem zwyczajności, możliwości tworzenia, kreatywności, a procesowi twórczemu oddaje się nawet w najcięższych momentach swojego życia, kiedy wydaje mu się, że nie ma już dla niego ratunku.
Głód to również określenie tego, w jaki sposób w ciele mężczyzny walczy ze sobą jego duchowość z potrzebami fizycznymi. Pozostaje on w nieustającym konflikcie w samym sobie, próbując zaspokoić wszelkie potrzeby i ostatecznie nie realizując żadnego z pragnień. Takie wieczne niespełnienie również można bowiem określić mianem swoistego, dręczącego głodu.
Aktualizacja: 2025-09-22 23:27:27.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.