„Za chlebem” to nowela autorstwa Henryka Sienkiewicza, która przedstawia losy polskich emigrantów w XIX-wiecznej Ameryce. Głównymi bohaterami są Wawrzon Toporek i jego córka Marysia, których tragiczna historia stanowi oś fabularną utworu. Wokół nich pojawiają się również postacie drugoplanowe, które wpływają na losy rodziny i odzwierciedlają różne postawy wobec emigracji, nadziei, pracy oraz godności ludzkiej.
Spis treści
Wiejski chłop, który decyduje się na emigrację do Ameryki w poszukiwaniu lepszego życia dla siebie i córki. Motywuje go ojcowska troska i poczucie odpowiedzialności. Jest człowiekiem prostym, ale uczciwym, gotowym do ciężkiej pracy. Niestety, rzeczywistość Nowego Jorku szybko go rozczarowuje – mimo prób nie potrafi znaleźć zatrudnienia, a jego rodzina pogrąża się w nędzy i głodzie. Wawrzon przechodzi przez kolejne etapy upadku: od nadziei, przez rozpacz, aż po śmierć. W jego postaci odbija się los wielu emigrantów – pełnych marzeń, lecz zniszczonych przez brutalną rzeczywistość. Umiera na tratwie w objęciach córki, pogodzony z losem, żałując decyzji o wyjeździe z rodzinnych Lipiniec.
Młoda dziewczyna, wrażliwa, delikatna, ale też niezwykle silna psychicznie. Emigracja rozdziela ją z ukochanym Jasiem i wprowadza w świat cierpienia, głodu i samotności. W Nowym Jorku razem z ojcem żyje w nędznych warunkach. Pomimo tragicznych okoliczności zachowuje godność i pielęgnuje wspomnienia o miłości do Janka pozostawionego w Polsce, nie porzucając nadziei. Kiedy trafiają do osady Borowina, Marysia przechodzi wewnętrzną przemianę – dojrzewa, podejmuje decyzje, opiekuje się ojcem i odrzuca niewygodne propozycje matrymonialne, pozostając wierną Jasiowi. Jej historia kończy się tragicznie – po śmierci ojca i Orlika, porzucona i samotna w Nowym Jorku, popada w obłęd i umiera. Marysia to symbol złamanej niewinności i młodzieńczych marzeń zniszczonych przez biedę i bezlitosny los.
To barwna postać – były myśliwy w Borowinie, silny, odważny i nieco dziki. Staje się liderem osady Borowina. Początkowo wydaje się niebezpieczny, ale z czasem okazuje serce, zakochuje się w Marysi i próbuje ją chronić. Jego uczucie nie ma w sobie brutalności – to miłość pełna szacunku. Ostatecznie poświęca życie, ratując Marysię przed utonięciem. Jego śmierć to akt heroizmu i tragicznego oddania.
W tle opowiadania pojawia się także szereg postaci drugoplanowych.
Postacie „Za chlebem” ukazują, jak dramatyczne bywa doświadczenie emigracji. Sienkiewicz nie idealizuje nowego świata – pokazuje, że dla wielu Polaków wyjazd był początkiem tragedii, nie szansą. Bohaterowie są autentyczni, pełni emocji, zmagań i cierpienia. Ich losy budzą współczucie i zmuszają do refleksji nad tym, jak łatwo marzenie o lepszym życiu może przemienić się w koszmar.
Aktualizacja: 2025-07-24 10:33:18.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.