„Za chlebem” to nowela autorstwa Henryka Sienkiewicza, które przedstawia losy polskich emigrantów w XIX-wiecznej Ameryce. Głównymi bohaterami są Wawrzon Toporek i jego córka Marysia, których tragiczna historia stanowi oś fabularną utworu. Wokół nich pojawiają się również postacie drugoplanowe, które wpływają na losy rodziny i odzwierciedlają różne postawy wobec emigracji, nadziei, pracy oraz godności ludzkiej.
Spis treści
Wiejski chłop, który decyduje się na emigrację do Ameryki w poszukiwaniu lepszego życia dla siebie i córki. Motywuje go ojcowska troska i poczucie odpowiedzialności. Jest człowiekiem prostym, ale uczciwym, gotowym do ciężkiej pracy. Niestety, rzeczywistość Nowego Jorku szybko go rozczarowuje – mimo prób nie potrafi znaleźć zatrudnienia, a jego rodzina pogrąża się w nędzy i głodzie. Wawrzon przechodzi przez kolejne etapy upadku: od nadziei, przez rozpacz, aż po śmierć. W jego postaci odbija się los wielu emigrantów – pełnych marzeń, lecz rozbitych przez brutalną rzeczywistość. Umiera na tratwie w objęciach córki, pogodzony z losem, żałując decyzji o wyjeździe z rodzinnych Lipiniec.
Młoda dziewczyna, wrażliwa, delikatna, ale też niezwykle silna psychicznie. Emigracja zrywa ją z ukochanym Jasiem i wprowadza w świat cierpienia, głodu i samotności. W Nowym Jorku, razem z ojcem, żyje w skrajnych warunkach. Pomimo tragicznych okoliczności zachowuje godność, pielęgnuje wspomnienia o miłości do Janka pozostawionego w Polsce, nie porzuca nadziei. Kiedy trafiają do osady Borowina, Marysia przechodzi wewnętrzną przemianę – dojrzewa, podejmuje decyzje, opiekuje się ojcem i odrzuca niewygodne propozycje matrymonialne, pozostając wierna Jasiowi. Jej historia kończy się tragicznie – po śmierci ojca i Orlika, porzucona i samotna w Nowym Jorku, popada w obłęd i umiera. Marysia to symbol złamanej niewinności i młodzieńczych marzeń zniszczonych przez biedę i bezlitosny los emigranta.
To barwna postać – były myśliwy w Borowinie, silny, odważny i nieco dziki, staje się liderem osady Borowina. Początkowo wydaje się zagrażający, ale z czasem okazuje serce, zakochuje się w Marysi i próbuje ją chronić. Jego uczucie nie jest brutalne – to miłość pełna szacunku. Ostatecznie poświęca życie, ratując Marysię przed utonięciem. Jego śmierć to akt heroizmu i tragicznego oddania.
W tle opowiadania pojawia się także szereg postaci drugoplanowych. William i Jenny to Amerykanie, którzy okazują dobroć i gościnność, pokazując, że pośród bezduszności wielkiego świata można odnaleźć ludzkie ciepło. Pan Złotopolski, choć już nie żyje, jest wspomnieniem dawnej pomocy i złudzenia, że możliwe jest odnalezienie wsparcia wśród rodaków. Jasiek z Lipiniec, choć nieobecny fizycznie, stale żyje w sercu Marysi jako symbol niespełnionej miłości i utraconego świata dzieciństwa.
Postacie „Za chlebem” ukazują dramatyzm doświadczenia emigracji. Sienkiewicz nie idealizuje nowego świata – pokazuje, że dla wielu Polaków wyjazd był początkiem tragedii, nie szansą. Bohaterowie są autentyczni, pełni emocji, zmagań i cierpienia. Ich losy budzą współczucie i zmuszają do refleksji nad tym, jak łatwo marzenie o lepszym życiu może obrócić się w koszmar.
Aktualizacja: 2025-04-30 17:22:18.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.