„Most do Terabithii” to powieść autorstwa Katherine Paterson z 1977 roku. Książka należy do gatunku literatury młodzieżowej i przygodowej. Jej główni bohaterowie to nastolatkowie, Jesse i Leslie, którzy przeżywają niezwykłe przygody w wymyślonej, magicznej krainie, jaką jest tytułowa Terabithia. Książka doczekała się dwóch ekranizacji, przy czym ta z 2007 roku zyskała w czasie premiery ogromną popularność. Dzieło to opowiada o dojrzewaniu i radzeniu sobie z trudnościami, które czekają na każdego człowieka.
Spis treści
Jesse Oliver Aarons ma jedenaście lat i uczęszcza do piątej klasy w szkole mieszczącej się w miejscowości Lark Creek. W wakacje przygotowuje się do zawodów w bieganiu, które są planowane między klasami w szkole. Codziennie rano wychodził, by pobiegać. W międzyczasie do jego sąsiedztwa wprowadza się nowa rodzina i Jesse poznaje sąsiadkę, swoją rówieśniczkę, Leslie Burke. Jesse zajmuje się w domu dojeniem krowy, Panny Bessie, lubi też rysować, czego nie pochwala jego ojciec. Ma cztery siostry, ale dogaduje się tylko z młodszą o imieniu May Belle. Pierwszego dnia szkoły we wrześniu udaje się na boisko, by wziąć udział w zawodach. Interweniuje, by mogła biec również Leslie, jego nowa sąsiadka, która trafia do jego klasy. Dziewczynka okazuje się szybsza od wszystkich chłopców. To zniechęca ich do organizowania kolejnych zawodów.
Jesse podkochuje się w nauczycielce muzyki, pannie Edmunds. Początkowo nie lubi Leslie, ale kiedy nauczycielka okazuje jej sympatię, chłopiec zmienia zdanie na ten temat. Zaprzyjaźnia się z Leslie i razem wymyślają znaną tylko im magiczną krainę, którą nazywają Terabithia. Kiedy May Belle chce się tam z nimi udać, dzieci przekupują ją wycinanką lalek od Leslie. Przyjaciele docierają do strumienia, który można przejść tylko po przewróconym pniu lub skacząc na magicznej linie. Decydują się na drugie rozwiązanie. Miejsce za strumieniem nazywają właśnie Terabithią, mianują się jej władcami. Budują tam specjalny szałas i zaczynają często spędzać tam czas.
W szkole dzieci mają napisać o programie telewizyjnym i na jaw wychodzi, że Leslie nie ma telewizora. Uczniowie ją wyśmiewają, a potem dziewczynka przypadkiem zajmuje miejsce starszej uczennicy, Janice. Z opresji ratuje ją Jesse, zwracając uwagę na tuszę Janice. Dziewczyna planuje zemstę, więc kolejnego dnia doprowadza do usunięcia Jessa z autobusu, udaje bowiem, że chłopiec podłożył jej nogę. Janice kradnie też drugie śniadanie małej May Belle i znęca się nad innymi dziewczynkami, na przykład wymuszając opłaty za wejście do toalety. Jesse i Leslie planują odwet. Piszą w imieniu Janice list do chłopaka, który jej się podoba. Dzięki jej fałszywym przyjaciółkom cała szkoła dowiaduje się o tym zauroczeniu i je wyśmiewa. Janice zostaje upokorzona.
Jesse zastanawia się, co może dać Leslie na Gwiazdkę, rozważa własnoręczny rysunek, ale nie potrafi się przekonać do tego pomysłu. Któregoś razu ze szkolnego autobusu widzi szczeniaki na wydanie. Jeden z nich trafia do Leslie i zostaje nazwany Księciem Terrienem, a także mianowany królewskim błaznem. Chłopiec dostaje od przyjaciółki farby. Po świętach Leslie i jej ojciec remontują dom, przy czym Jesse pomaga im, ponieważ czuje się zazdrosny, gdyż coraz bardziej lubi rodziców dziewczynki. Dzięki pracom salon zmienia się w piękne, złote pomieszczenie. Z braku czasu dzieci nie odwiedzają zbyt często Terabithii. Kiedy już tam idą, są zmuszone do stoczenia walki z niewidzialnym wrogiem i ją wygrywają. W szkole Leslie widzi, jak Janice płacze w łazience. Okazuje się, że tego dnia wszyscy się dowiedzieli, że ojciec dziewczyny ją bije. Leslie próbuje pocieszać Janice i mówi, że po tygodniu wszyscy o tym zapomną. Przypomina jej to, jak inni się śmiali z braku jej telewizora. Z okazji Wielkanocy rodzina Jessa udaje się do kościoła, a chłopiec prosi, by Leslie mogła z nimi iść. Jest to dla niej pierwsza wizyta w tym miejscu, ponieważ jej rodzice są ateistami, ale Leslie bardzo przeżywa tę wizytę. Mama Jessa każe jej się jednak z tej okazji normalnie ubrać.
W tym czasie padają ulewne deszcze, przez co woda w potoku prowadzącym do Terabithii bardzo się podnosi. Leslie nie boi się przekraczać strumienia, ale Jesse ma co do tego coraz większe obawy. Boi się jednak przyznać przyjaciółce do swojej słabości. Przed tym problemem ratuje go jednak panna Edmunds, która zabiera chłopca na wycieczkę do Waszyngtonu, gdzie razem zwiedzają muzeum. Dla chłopca to naprawdę wspaniały dzień. W domu jednak na Jessa czekają zasmuceni członkowie rodziny, którzy myśleli, że chłopiec umarł. Okazało się, że to Leslie przechodziła przez strumień, wpadła do niego, uderzyła się w głowę i się utopiła. To wydarzenie załamało chłopca, który musiał przeżyć żałobę. Wrzuca do strumienia prezent gwiazdkowy dla Leslie, a ojciec go pociesza. Z czasem Jesse buduje nowy most do Terabithii, a May Belle zostaje mianowana nową królową tej magicznej krainy.
Głównym bohaterem powieści jest jedenastoletni chłopiec, Jesse Aarons, który uczęszcza do piątej klasy szkoły mieszczącej się w Lark Creek, gdzie Jesse mieszka z rodzicami oraz swymi czterema siostrami. W trakcie wakacji Jesse postanawia zostać najszybszym uczniem w klasie, dlatego codziennie trenuje bieganie. Chce także wygrać w szkolnych zawodach. Z tego powodu chłopiec każdego ranka wychodzi, by odbyć swój trening. Dwie starsze siostry Jessa śmieją się z niego z tego powodu, a jedynie młodsza dziewczynka, May Belle, rozumie swojego brata. Oprócz tego Jesse bardzo lubił rysować, ale nie spotykało się to ze zrozumieniem w jego rodzinie, a ojciec wolał rozpieszczać córki niż spędzać czas z synem, malowanie uznając za stratę czasu. Jesse z tego powodu czuł się osamotniony. Jego głównym obowiązkiem było w domu dojenie krowy o imieniu Panna Bessie. Któregoś dnia chłopiec widzi, jak do domu w sąsiedztwie wprowadza się ktoś nowy.
Kolejnego dnia Jessowi udaje się poznać dziewczynkę, która wprowadziła się do domu obok. Nazywa się ona Leslie Burke. W tym okresie chłopiec czuje się źle we własnym domu, gdzie poza nim są same kobiety, a ojciec spędza wiele czasu gdzie indziej, zatem między nim a synem nie ma głębokiej więzi. Nie poprawia tego fakt, że ojcu nie podobają się zainteresowania syna.
Nadchodzi pierwszy września, a wraz z nim powrót do szkoły. Tam Jesse przekonuje się, że jego nowa sąsiadka trafiła do tej samej klasy co on. Leslie próbuje się z nim zaprzyjaźnić i porozmawiać, ale zamiast tego Jess ją odrzuca. Na przerwie uczniowie na boisku szkolnym organizują wyścig, który chłopiec bardzo pragnie wygrać. Pomaga również Leslie, która dzięki niemu także może dołączyć do odbywających się zawodów. Inni bowiem nie chcieli dopuścić do tego, by wzięła ona w nich udział. W trakcie okazuje się, że dziewczynka pokonuje wszystkich chłopców, w tym także Jessa. To zniechęciło chłopców do tego, by dalej organizować zawody w bieganiu. Jesse czuje, że znika jego marzenie o byciu najszybszym w klasie. Leslie tymczasem wyróżnia się na tle innych dzieci w szkole. Nie wygląda jak inne dziewczynki i pochodzi z zamożnej rodziny z Arlington w stanie Wirginia.
Pod koniec tygodnia w szkole odbywa się lekcja muzyki, którą prowadzi ulubiona nauczycielka chłopca. Panna Edmunds jest obiektem jego uczuć, a Jesse czuje, że się w niej zakochał. Marzy nawet o tym, że kiedy dorośnie, to zaczną razem żyć jak mąż z żoną. Okazuje się, że nauczycielka darzy sympatią nową uczennicę, czyli Leslie. To z kolei sprawia, że Jesse postanawia zmienić swoje podejście do dziewczynki, nawet razem wracają po lekcjach do domu. W trakcie rozmowy Jesse dowiaduje się, że rodzina dziewczyny zmieniła miejsce zamieszkania z powodu chęci przewartościowania swoich priorytetów. Jej rodzice nie chcieli już skupiać się na pieniądzach. Leslie jest jednak w szkole wyśmiewana, ponieważ w domu nie ma telewizora. Inni uważają także, że jest pupilką nauczycieli. Przyjaźń Jessa i Leslie rozwija się i ostatecznie postanawiają, że powinni mieć magiczne miejsce, o którym wiedzą tylko oni. Tak wymyślają zaczarowaną krainę, która nazywa się Terabithia. Leslie i Jesse mają zostać jej władcami. W lesie konstruują szałas, który służy jako zamek, a żeby się do niego dostać trzeba przejść przez strumień. Można go albo przeskoczyć lub tak jak dzieci skorzystać z magicznej liny. Po jego przekroczeniu dociera się właśnie do Terabithii. Z dziećmi chce tam iść sześcioletnia siostra Jessa. May Belle, ale bohaterowie przekupują ją wycinankami z lalek, którymi Leslie bawiła się w dzieciństwie. Dzieci w szałasie spędzają razem czas, ponieważ nie czują się dobrze w domach, gdy się odwiedzają. Rodzice Leslie zajmują się pisaniem, toteż chłopiec czuje się od nich głupszy, a jego mama sądzi, że państwo Burke są gorsi niż hipisi.
Któregoś dnia w szkole nauczycielka zadaje dzieciom zadanie napisania pracy na temat programu, który tego dnia miał zostać wyświetlony w telewizji. Leslie została zmuszona do przyznania się do braku telewizora przed wszystkimi, zatem inni uczniowie zaczęli się śmiać z dziewczynki. Potem w autobusie Leslie usiadła na miejscu starszej dziewczynki, Janice Avery, która jest znana z prześladowania młodszych uczniów. Kiedy Leslie zajmuje jej miejsce, ratuje ją Jesse, który woła do Janice, że czeka na nią towarzystwo odchudzania. To spowodowało, że ta kolejnego dnia postanowiła się zemścić. Udała, że się przewróciła, bo rzekomo Jesse podstawił jej nogę. Z tego powodu wyproszono go z autobusu i został zmuszony do wracania do domu pieszo. Janice znęcała się nad innymi na różne sposoby, na przykład zmuszała dziewczynki do płacenia jej za możliwość wejścia do toalety. Któregoś razu ukradła drugie śniadanie, czyli biszkopt należący do młodszej siostry Jessa, a wówczas Leslie postanawia również się na niej zemścić. Ona i Jesse napisali list miłosny w imieniu Janice do chłopca, który jej się podoba. Wtedy cała szkoła dowiaduje się o jej uczuciach, a sama dziewczynka doświadcza poniżenia. Informację tę rozpowiadają bowiem przyjaciółki siódmoklasistki i narażają ją na pośmiewisko.
Zbliżają się święta Bożego Narodzenia. Oznacza to wręczanie sobie nawzajem prezentów gwiazdkowych. Jesse nie ma jednak zielonego pojęcia, co mógłby ofiarować Leslie. Próbuje coś dla niej narysować, ale nic nie wydaje mu się wystarczająco dobre, zatem rezygnuje z tego pomysłu. Nie może też nic kupić, ponieważ nie ma na to pieniędzy. Obiecał już wcześniej swoich siostrom, że dorzuci się do upominku dla May Belle. W domu Jessa nie panuje świąteczna atmosfera. Zamiast tego rodzina krzyczy na siebie i wszyscy wydają się bardzo niezadowoleni. Któregoś razu Jesse wraca ze szkoły autobusem i to właśnie w ten sposób dostrzega napis „Szczeniaki do oddania w dobre ręce”. To podsuwa mu pomysł na rozwiązanie problemu. W Wigilię dzieci spotykają się ze sobą. Wtedy właśnie Jesse daje dziewczynce w ramach prezentu szczeniaka, którego przygarnął. Leslie jest zachwycona i nadaje pieskowi imię: Książę Terrien. Psiak zostaje również ogłoszony królewskim błaznem. Jesse również dostaje upominek od przyjaciółki. Są to farby. Otrzymanie ich to dla niego najlepszy moment tych świąt, bowiem w jego domu nadal panuje nieprzyjemna atmosfera.
Święta mijają i okazuje się, że po nich dziewczynka ma mniej wolnego czasu do spędzania go z przyjacielem. Razem z tatą rozpoczyna bowiem remont ich domu. Spędzanie z nim czasu sprawia, że chłopiec staje się zazdrosny o tatę dziewczynki, sam bowiem nie ma dobrej relacji ze swoim ojcem. Jesse zaczyna im pomagać w pracach, by spędzać więcej czasu ze swoją przyjaciółką. W trakcie tych spotkań chłopiec zaczyna coraz bardziej lubić rodziców Leslie. Wszyscy razem odnawiają salon, który w ten sposób staje się przepięknym, złotym pomieszczeniem. Wszystko to zajmuje im jednak tyle czasu, że dzieci przestają odwiedzać Terabithię. Gdy ponownie udali się do swojego królestwa, okazało się, że muszą stoczyć tam walkę z niewidzialnym wrogiem. Udało im się jednak z nim wygrać.
Któregoś dnia w szkole Leslie słyszy w łazience płacz i odkrywa, że to Janice Avery. Po tym wydarzeniu Jesse mówi przyjaciółce, że powinna ona pomóc tamtej dziewczynie. Okazuje się bowiem, że ojciec bije Janice i tego dnia, kiedy płakała, dowiedziała się o tym cała jej klasa. Potem jej przyjaciółki rozpowiedziały to całej szkole. W związku z tym Leslie zaczyna ją pocieszać i wspierać. Mówi jej, by się tym nie przejmowała i opowiada, jak z niej się śmiano, ponieważ nie ma telewizora. W domu młodsza siostra Jessa, May Belle, mówi mu, że wie dokąd jej brat udaje się z przyjaciółką. Jesse wywiera na niej presję obietnicy, że dziewczynka nigdy nikomu tego nie zdradzi i nie wyjawi.
Nadchodzi Wielkanoc. W związku z tym religijna rodzina Jessa wybiera się do kościoła, by tam celebrować to święto. Rodzice Jessa udają się do kościoła jednak tylko raz w roku, właśnie na Wielkanoc. Dzieje się tak, ponieważ mama chłopca, pani Aarons, pokłóciła się z pastorem. Mimo to wciąż wychowywała swoje dzieci w wierze. Jess i May Belle składają nawet przysięgi na Biblię. Jesse jako jedyny w rodzinie nie dostał żadnego upominku. To właśnie dlatego decyduje się poprosić mamę, by razem z nimi do kościoła mogła udać się Leslie. Mama chłopca zgodziła się na tę prośbę, jednak miała jeden warunek. Na czas wizyty w kościele dziewczynka miała się ubrać normalnie. Rodzice Leslie byli ateistami, zatem dziewczynka także nie wierzyła w Boga, a ta wizyta w kościele miała być jej pierwszą. Leslie nawet mówiła do swoich rodziców po imieniu, co sprawiało, że się wyróżniała na tle miejscowej społeczności. Nigdy wcześniej bowiem nie odwiedziła tego miejsca. Historia świąt wielkanocnych jednak bardzo ją przejęła. Okazuje się, że tata Jessa zostaje zwolniony z pracy, co jest prawdziwym problemem dla całej rodziny, ponieważ to on ją jako jedyny utrzymywał.
Pogoda nie dopisuje i panują ogromne ulewy, mimo to dzieci udają się do swojej magicznej krainy Terabithi. Deszcze spowodowały jednak podniesienie się wody w strumieniu, który trzeba pokonać, by się do niej dostać. Powoduje to, że Jesse boi się przebywać strumień magicznym sposobem przy pomocy liny. Wstydzi się jednak przyznać Leslie do swojej słabości i strachu, gdyż ona nie okazuje lęku w trakcie przekraczania rwącego strumienia. Przed rozmową na ten temat uratowała go jednak jego ulubiona nauczycielka muzyki, panna Edmunds. Zaprosiła bowiem chłopca na wycieczkę do Waszyngtonu, gdzie zwiedzali muzeum Smithsonian.
Kolejnego dnia planowano wycieczkę do Waszyngtonu. To właśnie wtedy panna Edmunds zabiera ze sobą Jessa do galerii narodowej. To był dla chłopca naprawdę wspaniały dzień. Dzięki niemu mógł poszerzyć swoje horyzonty i spędził czas ze swoją ulubioną nauczycielką. Kiedy jednak wrócił do domu, zastał tam swoją pogrążoną w smutku rodzinę. Wszyscy sądzili bowiem, że chłopiec zmarł, tymczasem on był w Waszyngtonie. Okazało się, że to Leslie samotnie wybrała się do Terabithi, kiedy chłopca nie było. Magiczna lina, dzięki której dostawała się do tej krainy, jednak się zerwała. Dziewczynka zatem po prostu spadła z pnia, którym dzieci przedostawały się na drugą stronę strumienia. W wyniku tego nieszczęśliwego wypadku Leslie wpadła do strumienia pełnego wody po ulewach, uderzyła się w głowę i utopiła się w nim.
Do Jessa nie może dotrzeć fakt, że dziewczynka utopiła się, próbując dotrzeć do ich magicznej krainy. Chłopak nie jest w stanie uwierzyć w tę okropną informację. Wypiera ją i nie potrafi przyjąć do siebie, że Leslie mogło spotkać coś tak strasznego, że odeszła na zawsze i już nie wróci do Terabithii.
Wszyscy muszą sobie poradzić ze śmiercią Leslie. Jesse i jego rodzice razem udają się, by złożyć kondolencje i wyrazy współczucia państwu Burke. Chłopcem miotają sprzeczne uczucia, między innymi czuje się wściekły na swoją przyjaciółkę. Ma bowiem poczucie, że Leslie go zostawiła. Miał już dla niej przygotowany prezent z okazji Bożego Narodzenia. Jednak złość powoduje, że wrzuca upominek gwiazdkowy dla Leslie do strumienia w miejscu, w którym dziewczyna umarła. To właśnie tam chłopca znajduje jego ojciec. Mimo dystansu między nimi próbuje on pocieszyć syna w tej bardzo trudnej sytuacji. Chłopiec pyta go, czy Leslie po śmierci trafiła do piekła, ale ten tłumaczy mu, że nie.
Kolejnego dnia Jesse zabiera się do działania. Idzie, żeby odnaleźć swoje farby, a następnie udaje się do Terabithii. To właśnie w tej magicznej krainie żegna swoją przyjaciółkę Leslie. Musi również dalej uczęszczać do szkoły. W klasie wychowawczyni składa mu wyrazy współczucia. Jesse jest prawdziwie załamany odejściem przyjaciółki, próbuje nie dopuszczać do siebie myśli o tym. Zaczyna także zdawać sobie sprawę, że Leslie w dużym stopniu przyczyniła się do zmiany jego życia. Wyrusza do Terabithii, a jego młodsza siostra, May Belle, podąża za nim. Dziewczynka niestety niemal spada z przewróconego drzewa, po którym próbowała dojść do magicznej krainy. W związku z tym Jesse buduje nowy most prowadzący do Terabithii. Wykorzystuje do tego porzucone tam suche kawałki drewna. May Belle zostaje z kolei nową królową tego miejsca. Chłopak wybiera ją, ponieważ jako jedyna z jego sióstr okazywała mu empatię oraz zrozumienie. Jesse ozdabia jej włosy kwiatami, prowadzi siostrę przez most, co zapoczątkowuje zupełnie nową przygodę w tym świecie. Jest to zatem powieść o dojrzewaniu, przyjaźni i stracie i o tym, jak to wszystko łączy się ze sobą w życiu człowieka. Jesse początkowo zaprzecza temu, co się stało. Z czasem zaczyna jednak rozumieć, że znajomość z Leslie uczyniła jego życie lepszym i wyjątkowym, a on sam znacznie się dzięki niej rozwinął i zyskał zupełnie nowe perspektywy. Ostatecznie chłopiec znajduje swój sposób na dalsze życie bez swojej przyjaciółki u boku, wciąż jednak odwiedzając Terabithię. Jakaś część jego przyjaciółki na zawsze miała już żyć w tej niezwykłej krainie pełnej fantazji.
Aktualizacja: 2025-03-29 17:09:11.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.