Po rozpoczęciu podróży do przeszłości, Lilly i Magnus przechodzą przez tunel, który prowadzi ich do starożytnej Troi, w czasie, gdy miasto znajduje się pod oblężeniem przez Greków. Jednak zamiast na spokojnie podziwiać urok starożytnego miasta, dzieci natrafiają na niebezpieczeństwo. Żołnierze, którzy zauważają dzieci, podejrzewają ich o bycie wrogami i zaczynają je ścigać. Dzieci są zmuszone do szybkiej ucieczki, jednak ratuje ich mały pasterz o imieniu Cosma, który pozwala im skryć się wśród swoich owiec. Dzięki jego uprzedzeniu, Lilly i Magnus mają czas na przemyślenie dalszego planu. Cosma, choć młody, wykazuje się niezwykłą dojrzałością i pomocą. Dzieci przedstawiają mu się jako dzieci kupców, co pozwala im uzyskać jego zaufanie. Z pomocą nowego przyjaciela wędrują do obozu Greków, gdzie poznają postać legendarnego króla Odyseusza. Spotkanie z nim staje się jednym z przełomowych momentów ich wyprawy.
Kolejnego dnia Lilly i Magnus chcą dotrzeć do samej Troi, ale wojna nadal trwa i miasto jest pod stałym atakiem Greków. Przewidywania Odyseusza, który zapowiedział nowe oblężenie, się sprawdzają, dlatego dzieci, zmuszone do odroczenia dalszej podróży, spędzają czas z Costą. Wspólnie uczą go grać w piłkę nożną, co okazuje się dla niego nie tylko zabawą, ale także wielkim wyzwaniem. Costa, mimo że pochodzi z zupełnie innej epoki, szybko przyswaja nowe umiejętności, a Lilly i Magnus mają okazję dzielić się z nim swoją wiedzą o współczesnych grach. Ten moment w książce pokazuje, jak dzieci potrafią odnaleźć radość w trudnych czasach. Kiedy wspólnie udają się do greckiego obozu, odkrywają, że Grecy pracują nad czymś niezwykle tajemniczym – budują ogromne drewniane konstrukcje. Odyseusz rozmawia z Epejosem o końcu dziesięcioletniej wojny i możliwych sposobach jej zakończenia, co budzi w dzieciach podejrzenia. Choć na razie nie wiedzą, co dokładnie się buduje, Magnus przypuszcza, że niedługo się o tym przekonają.
Następnego dnia, dzięki pomocy Costy, dzieciom udaje się dotrzeć do samej Troi. Costa, znając miasto, przeprowadza ich przez bramę, którą używają praczki, dzięki czemu nie budzą podejrzeń straży. Magnus wskazuje na jeden ze zrujnowanych domów, który kiedyś należał do jego krewnych, co wywołuje u niego uczucie smutku i tęsknoty. Costa stara się go pocieszyć, ale rozczarowanie dzieci narasta, kiedy dowiadują się, że nie uda im się wejść do pałacu królewskiego, by poznać szczegóły dotyczące legendarnego skarbu króla Priama. Ich marzenia o odkryciu sekretów trojańskiego skarbu zostają wstrzymane, co zmusza ich do spędzenia reszty dnia na wędrowaniu po ulicach miasta.
Po jakimś czasie w Troi rozchodzi się wieść, że Grecy, wyczerpani wojną, postanowili wrócić do domu, zostawiając po sobie jednego jeńca oraz ogromnego, drewnianego konia. Trojanie, nieświadomi podstępu, wpadli w euforię i świętowali zakończenie wojny. Rozebrali część murów obronnych, by wciągnąć konia do miasta. W nocy, kiedy dzieci zostały obudzone przez ogień, odkryły, że koń był podstępem Greków, którzy ukryli w nim swoich wojowników. Grecy zaatakowali miasto, a Troja zaczęła płonąć. Dzieci, widząc nieuchronny koniec, decydują się wrócić do współczesności, by uratować swoje życie. Przerażeni i zrozpaczeni, ale bezpieczni, wracają przez tunel do swojego czasu.
Aktualizacja: 2025-03-20 21:34:01.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.