„Odprawa posłów greckich” to pierwszy polski dramat nowożytny, a jego autorem jest Jan Kochanowski. Tę renesansową sztukę wystawiono w czasie uroczystości weselnych podkanclerzego koronnego Jana Zamoyskiego i Krystyny Radziwiłłówny, w których brała udział para królewska, czyli Stefan Batory i Anna Jagiellonka. Miało to miejsce 12 stycznia 1578 w Jazdowie pod Warszawą. W swoim dziele Kochanowski czerpał inspiracje z mitu o wojnie trojańskiej i pojawia się w nim wiele postaci znanych właśnie z tej historii.
Antenor pochodził z Troi i zapisał się w historii jako jej ważny polityk, pełnił bowiem funkcję w starszyźnie królewskiej. To syn Hiketaona oraz Kleomestry, a za żonę wziął sobie kapłankę Teano. W sztuce Kochanowskiego Anteno reprezentuje stronnictwo, które pragnie doprowadzić do porozumienia z Grekami. Mity na jego temat wspominają, że po upadku Troi polityk miał jakoby założyć w Italii miasto znane jako Patavium, inne podania zaś wskazują, że miejscowość zwała się Kyrene. Antenor chciał, by Helenę zwrócono Achajom i jako doradca i mentor to właśnie podpowiada Priamowi. Niestety mądrość jego rad nie zostaje dostrzeżona przez władcę.
Lekkomyślne postępowanie Parysa od początku oburza rozsądnego Antenora. Nawet przyjaźń pojawiająca się między nimi nie zmienia jego osądu, dostrzega bowiem, że królewicz bezmyślnie naraża swoje państwo na ogromne niebezpieczeństwo. Antenor rozumie bowiem, że Grecy z pewnością przybędą, by odzyskać Helenę. To właśnie z tego powodu radzi Priamowi, by uprzedził to niebezpieczeństwo i sam oddał kobietę, zanim nastąpi atak na miasto. To właśnie podpowiada mu rozsądek, a Antenor kieruje się dobrem całego społeczeństwa. Chce zapewnić bezpieczeństwo obywatelom Troi, co jest dla niego najważniejsze. Uważa także, że Parys postępuje zwyczajnie nieuczciwie i nie waha się przed powiedzeniem mu tego. Gdy inni posłowie dają się przekupić Aleksandrowi, Antenor pozostaje niewzruszony i wciąż nie zmienia swojego zdania na temat tej sytuacji. To zatem poseł sprawiedliwy i honorowy, dobrze spełnia swoją rolę w państwie i bierze na siebie odpowiedzialność za swoje stanowisko i wynikające z tego konsekwencje. Nawet powołanie się Aleksandra na łączącą ich przyjaźń nie jest w stanie tego zmienić. Antentor kieruje się bowiem przede wszystkim tym, co słuszne, rozumem, nie zaś emocjami. Widzi, że wszelkie tłumaczenia Parysa to jedynie próby przysłonięcia tego, jak bardzo egoistyczny i nierozważny był jego czyn. Antenor nie boi się mówić tego, co uważa, nawet jeśli jest to niezgodne z opinią ogółu. Antenor przewiduje, czym skończy się ta cała sytuacja, ale tak jak w przypadku Kasandry, jego ostrzeżenia pozostają niewysłuchane. Nawet próby namówienia króla do przygotowań do ewentualnej wojny spełzają na niczym.
Można zatem powiedzieć, że Antenor jest prawdziwym patriotą, który poświęca się dla Troi i jej dobra. Kieruje się wyższymi wartościami, nie zaś swoim interesem jak inni politycy, przyjmuje zatem bardzo szlachetną i odpowiedzialną postawę, która zasługuje na wyróżnienie.
Aktualizacja: 2025-03-15 00:17:39.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.