Jan Kochanowski to twórca pierwszego polskiego nowożytnego dramatu, który nosi tytuł „Odprawa posłów greckich”. Sztukę tę po raz pierwszy wystawiono 12 stycznia 1578 roku w Jazdowie pod Warszawą. Miało to miejsce w obecności pary królewskiej, Stefana Batorego i Anny Jagiellonki, na uroczystościach weselnych podkanclerzego koronnego Jana Zamoyskiego i Krystyny Radziwiłłówny. Temat dzieła został zainspirowany mitem dotyczącym wojny trojańskiej, zatem pojawiają się tam takie osoby jak właśnie król Troi, czyli Priam.
Priam, znany w mitologii jako syn Laomedonta i Strymo, zasłynął jako ostatni władca Troi. Kiedy Herkulesowi udało się zdobyć Troję trafił do niewoli, z której wykupiła go z niej jego siostra, Hesione. Jego pierwszą żoną była Arsiba, drugą zaś Hekabe, z którą doczekał się syna Parysa. Miał jednak o wiele więcej dzieci, między innymi znanych z historii wojny trojańskiej Hektora i Kasandrę. Podeszły wiek sprawił, że Priam nie brał udziału w wojnie, ale zginął na niej właśnie Hektor podczas pojedynku z Achillesem. Priam udał się do obozu wroga, by wykupić ciało syna. Zabił go potem Neoptolemos, syn Achillesa, gdy Grekom wreszcie udało się zdobyć Troję.
Priam jest królem Troi, ale nie czuje szczególnej odpowiedzialności za swoich poddanych. Decyzje podejmuje niechętnie, brakuje mu męstwa i konsekwencji w rządach. Zdaje sobie sprawę z wagi postępku Parysa, ale nie poddaje go publicznej krytyce, nie nakazuje też oddania Heleny podczas spotkania z posłami greckimi. Jest niezdecydowany, przy czym wyjaśnia, że nie chce, by mówiono, że kieruje się swoim uczuciem do syna.
Priam rozumie postępowanie syna, łatwiej jest mu się wczuć w jego sytuację niż w to, na co naraża swoich poddanych. Decyzję dotyczącą Heleny przerzuca na polityków i na trojańską radę, która ma tę kwestię poddać pod głosowanie. Priam zatem unika odpowiedzialności związanej z jego stanowiskiem i pozycją, chętnie przerzuca ją na innych polityków. Ulega łatwo cudzym sugestiom, brakuje mu pewności i konsekwencji, nie jest w stanie wpłynąć na swoich polityków ani nimi sprawnie kierować. W jego radzie panuje chaos, tym bardziej politycy zajmują się głównie dbaniem o swój własny interes.
Priam jest zatem człowiekiem, który nie nadaje się na swoje stanowisko, gdyż nie potrafi skutecznie kierować państwem i reagować na zagrożenie. Przekłada on prywatny interes swój i własnego syna nad dobro państwa, co jest niewłaściwą postawą w przypadku króla. Priam wybiera również tylko te rady, które mu się podobają, nie zaś te, które faktycznie służyłyby interesowi państwa. Cieszy go, kiedy to nie on podejmuje trudne decyzje polityczne. Priam nie słucha też ostrzeżeń własnej córki, Kasandry, która przepowiada upadek miasta. Priam nie sprawdza się zatem zarówno jako król, jak i ojciec, co ostatecznie kończy się ogromną katastrofą dla wszystkich, dekadą wojny i spaleniem Troi, co na zawsze zapisało się w mitologii antycznej.
Aktualizacja: 2025-03-30 23:29:14.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.