„Sachem” Henryka Sienkiewicza to nowela, której głównym tematem jest konflikt cywilizacji białego człowieka z kulturą rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej, a także tragedia Indian, którzy zostali zdziesiątkowani przez osadników. Opowiadanie to podejmuje również temat zemsty, tożsamości oraz procesu „cywilizowania” dzikich plemion, co jest przedstawione w kontekście cyrkowego spektaklu. Problematyka utworu skupia się na zderzeniu dwóch światów – białych osadników, którzy opanowali terytoria Indian, oraz przedstawicieli plemienia Czarnych Węży, którzy doświadczyli brutalnej utraty swojej ojczyzny, kultury i tradycji.
Spis treści
Nowela ukazuje historię ostatniego przedstawiciela plemienia Czarnych Węży, Czerwonego Sępa, który jako mały chłopiec został uratowany z masakry swojej wioski i trafił do cyrku, gdzie dorastał wśród obcych ludzi. W dorosłym życiu staje się jednym z najważniejszych akrobatów cyrkowych. Przedstawienie cyrkowe wydaje się dla niego okazją, by przypomnieć światu o tragicznej historii swojego plemienia. Czerwony Sęp, który przysięga zemstę na białych, staje na arenie, robi to tylko po to, aby zrobić wrażenie na widzach, gdy tak naprawdę wypełnia scenariusz właściciela cyrku. Jego opowieść o upadku Chiavatty i zdradzie ze strony białych nabiera głębszego, tragicznego wymiaru, gdy okazuje się, że nie wynikała z potrzeby serca, a ostatni z plemienia Indian poddał się sile pieniądza, podsuwanego przez świat białych.
Kluczowym motywem utworu jest temat zemsty, który ma przybrać formę artystycznego wystąpienia. Czerwony Sęp, będąc jedynym ocalałym przedstawicielem swojego plemienia, pozornie oddać hołd poległym przodkom, a także przypomnieć o tragedii, która spotkała jego lud. Jego wystąpienie, choć wydaje się zawierać wymiar osobistego porachunku, jest tak naprawdę zaplanowane i przygotowane jako element programu cyrkowego. Bohater, pomimo dramatycznych doświadczeń, nie decyduje się na zaatakowanie białych, lecz na wystąpienie przed nimi w sztucznym spektaklu.
Wokół występu Czerwonego Sępa gromadzą się biali widzowie, którzy traktują go jak egzotyczną atrakcję, nie zdając sobie sprawy z głębi tragedii, którą reprezentuje ten człowiek. Dla nich Czerwony Sęp to tylko postać z przeszłości, symboliczne wyobrażenie dzikości, które należało pokonać. Z drugiej strony, sam Czerwony Sęp, choć wychowany w cywilizowanym świecie cyrku, w ich wyobrażeniu miałby zostać wierny swojej kulturze i historii, co okazuje się złudne. To zderzenie postaw i wartości staje się kluczowe w ukazaniu nie tylko cierpienia Indian, ale także oszustwa „cywilizacji”, która ignoruje ich prawdziwą tożsamość.
Sienkiewicz porusza także temat tożsamości. Czerwony Sęp został wychowany wśród białych, ale oczekuje się od niego występu niczym aktora w skansenie. On wie dobrze, jak zrobić wrażenie na białych. Jego wewnętrzny konflikt między tożsamością Indianina a rolą cyrkowego artysty wydaje się jednym z głównych motywów utworu. Jego wystąpienie tylko pozornie jest pełne żalu i tęsknoty za utraconą ojczyzną.
Aktualizacja: 2025-01-09 21:34:31.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.