„Ania z Zielonego Wzgórza” to powieść Lucy Maud Montgomery, opowiadająca o jedenastoletniej sierocie, Ani Shirley. Ania, która miała być chłopcem do pomocy w gospodarstwie, trafia przez pomyłkę na Zielone Wzgórze, gdzie zostaje adoptowana przez rodzeństwo Cuthbertów, Mateusza i Marylę. Jej bujna wyobraźnia i zachwyt nad okolicą znajdują wyraz w nadawaniu różnym miejscom specjalnych nazw.
Jednym z takich miejsc było Jezioro Lśniących Wód. Chociaż był to zwykły staw pana Barry’ego, Ania uznała, że zasługuje on na bardziej romantyczną nazwę. W książce opisane jest, jak bohaterka to tłumaczyła: „Staw Barry’ego jest taką brzydką nazwą. Jezioro Lśniących Wód jest jak coś z opowieści”.
Jezioro Lśniących Wód miało kształt przypominający krętą, długą rzekę. Nad jeziorem wznosił się mostek, a piaszczyste, bursztynowe wydmy oddzielały je od zatoki morskiej. W książce znajduje się opis: „Woda była koloru szafiru, a cienie jodeł i klonów tańczyły na jej powierzchni”.
Brzegi jeziora były otoczone jodłami i klonami, a ich cienie padały na taflę wody. Ania mówiła: „Drzewa rosnące wokół jeziora są takie majestatyczne i piękne". Widać było również dzikie śliwy, które wiosną kwitły na biało i odbijały się w wodzie. W pobliżu jeziora znajdowały się bagna, z których dobiegał rechot żab. Wszystkie te elementy zachwyciły Anię i zainspirowały ją do nadania temu miejscu nazwy Jezioro Lśniących Wód, jakie według niej „było o wiele bardziej odpowiednie i romantyczne”.
Wszystkie te opisy przyrody i jej piękno, jak pisze Montgomery, miały ogromne znaczenie dla Ani, która mówiła: „To jezioro jest jak sen, jak coś z opowieści, które sobie wyobrażam”.
Aktualizacja: 2024-08-04 10:42:11.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.