W Kandydzie Woltera zostały zaprezentowane rozmaite filozofie, koncepcje i podejścia do życia. Zwracają uwagę zwłaszcza dwaj filozofowie uznawani za absolutnych guru, których jednak podejście do życia różni się. Pierwszym z nich jest derwisz, który odmawia wypowiadania się na jakiekolwiek tematy filozoficzne, czym uraża Panglossa. Derwisz uważa wszelkie dywagacje na temat życia za bezcelowe,a przez to bezwartościowe. Życie jest jego zdaniem niemożliwe do zrozumienia, przeniknięcia myślą, a przez to pozbawione sensu staje się samo poszukiwanie tegoż. Dobry mędrzec, u którego Kandyd szuka odpowiedzi na temat tego, jak odnaleźć w życiu szczęście, jest nieco bardziej wylewny. Nie wyrokuje on w sposób uniwersalny i absolutny. Jest człowiekiem skromnym, który szczęścia upatruje w pracy, nawet najmniejszej, ale uczciwej, która uniemożliwia człowiekowi popadnięcie w nudę i spoczęcie na laurach.
Osobiście dużo bardziej przekonuje mnie podejście do życia starego mędrca. Zgadzam się z derwiszem, że być może życie faktycznie jest niemożliwe do przeniknięcia myślą ludzką, jako największa tajemnica istnienia. Jednak mimo to nie ma nic złego w szukaniu odpowiedzi. Być może jest ona zawarta właśnie w codziennym życiu prostym i nieskomplikowanym w którym człowiek nie skupia się na poszukiwaniu zaszczytów i pochwał, lecz na własnym ogródku. Warto zajmować się tym, na co mamy w życiu wpływ, a na pewno mamy wpływ na swoje najbliższe otoczenie. Jeśli zajmiemy swoje myśli, ustrzeżemy się przed nudą, która jest największym wrogiem inteligentnego człowieka. Człowiek ten był już człowiekiem w podeszłym wieku, co może świadczyć o tym, że próbował wielu rodzajów życia. Skoro jednak w jesieni życia wybrał ten skupiony na pokornej spokojnej pracy, to można wnosić, że właśnie taki stan rzeczy wynikał z jego bogatego doświadczenia i tą drogą warto się kierować.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.