„Fircyk w zalotach” to komedia Franciszka Zabłockiego z 1781 roku, będąca jednym z najwybitniejszych osiągnięć polskiej dramaturgii oświeceniowej. Sztuka, inspirowana francuską komedią Zakochany fircyk Jeana-Antoine'a Romagnesiego, ukazuje perypetie tytułowego Fircyka – szlachcica, który przybywa na wieś z zamiarem zdobycia serca bogatej Podstoliny. Miłosna intryga pełna jest humorystycznych nieporozumień, konwenansów oraz gry pozorów, co czyni utwór błyskotliwą satyrą na ówczesne obyczaje. Zabłocki wzbogacił fabułę o realia polskiego dworu, portretując styl życia warszawskiej arystokracji. Komedia, dedykowana królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu, miała swoją premierę 16 czerwca 1781 roku i od tego czasu cieszyła się wielką popularnością, wielokrotnie wystawiana z udziałem wybitnych aktorów, takich jak Wojciech Bogusławski czy Kazimierz Owsiński.