Michaił Bułhakow jest autorem jednego z najbardziej znanych dzieł literatury światowej, w tym także rosyjskiej. Mowa tu o powieści „Mistrz i Małgorzata”, której akcja rozgrywa się w Moskwie w latach trzydziestych XX wieku. Do miasta przybywa sam szatan wraz ze swoją świtą, co ma ogromny wpływ na wydarzenia i bohaterów. W tej historii kluczową rolę odgrywa tytułowa Małgorzata, ukochana Mistrza i gospodyni na wielkim balu Wolanda.
Małgorzata to piękna, trzydziestoletnia kobieta, wyróżniająca się urodą. Mieszkała z mężem, wybitnym specjalistą, w luksusowej willi. „Była z niej, jak mówią, kobieta wybitna (...) była niewiarygodnie piękna”. Życie w dostatku nie przynosiło jej jednak szczęścia. Choć cieszyła się wszystkim, o czym można marzyć — inteligencją, urodą, wygodnym życiem w wyższych sferach, to brakowało jej czegoś istotnego.
Kiedy Małgorzata spotkała Mistrza, przeszła także przemianę zewnętrzną. Po użyciu magicznego kremu, darowanego przez Azazella, stała się młodsza i piękniejsza. „Była czarownicą — i to czarownicą piękną”. Jej kręcone, czarne włosy i młodzieńczy wygląd podkreślały jej nową rolę.
Małgorzata odznaczała się ogromną siłą wewnętrzną i determinacją. Choć miała wszystko, czego można było pragnąć, brakowało jej miłości. „Wydawało jej się, że życie jest puste i beznadziejne, i że nic jej nie czeka”. Jej mąż nie budził w niej takich emocji, a życie w dostatku nie mogło zastąpić uczucia, za jakim tęskniła. Przed poznaniem Mistrza czuła się samotna, wyróżniała się wśród innych kobiet w Moskwie swoimi pragnieniami. „Nie była szczęśliwa i odczuwała, że jej dusza pragnie czegoś innego”.
Spotkanie z Mistrzem zmieniło wszystko. Zakochała się w nim od pierwszego wejrzenia i była gotowa poświęcić wszystko, aby być z nim. „Miłość nawiedziła ją jak piorun”, i to właśnie z Mistrzem chciała spędzić resztę życia. Kiedy Mistrz zniknął, Małgorzata nie wahała się zawrzeć paktu z diabłem, aby go odnaleźć.
Jej spotkanie z Wolandem i jego świtą pokazało, że Małgorzata potrafiła być odważna i zdeterminowana. Zachwycały ją nowe doświadczenia, takie jak latanie na miotle, kąpiel w rzece czy muzyka żab. Woland wybrał ją na gospodynię balu, a ona wykorzystała tę okazję, aby ocalić Mistrza.
Mimo wszelkich przemian i magii, Małgorzata nie straciła swojej ludzkiej wrażliwości. Okazała ją na przykład, używając życzenia, aby ulżyć cierpieniom Friedy, dzieciobójczyni. „Była w stanie odczuwać empatię i współczucie nawet dla tych, którzy popełnili straszne czyny”. Wszystkie jej działania były napędzane wielką miłością do Mistrza. Pragnęła tylko jednego — być z nim i zapewnić mu szczęście. Dzięki swojej determinacji i uczuciu mogła spełnić swoje marzenie o wiecznym życiu u boku ukochanego.
Aktualizacja: 2024-08-15 11:06:37.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.