„Dziewczynka z parku” to powieść autorstwa Barbary Kosmowskiej, która ukazała się w roku 2012. Dzieło to skupia się na emocjach, jakie towarzyszą utracie bliskiej osoby, na przykład rodzica. Główna bohaterka, mała Andzia, musi zmierzyć się ze śmiercią taty. Oprócz własnego smutku dziecko mierzy się też z żałobą przeżywaną przez matkę, która przestaje być w tym okresie dla córki oparciem. Powieść ta skierowana jest głównie do młodszych czytelników i jest dla nich cenną lekcją dotyczącą śmierci oraz straty.
Książka autorstwa Barbary Kosmowskiej jest zdecydowanie ciekawą pozycją na tle innych dzieł z kategorii literatury dziecięcej. Autorka nie boi się poruszać trudnego nawet dla dorosłych tematu, jakim jest śmierć kogoś tak bliskiego jak rodzic. Barbara Kosmowska wyjaśnia to zagadnienie, stosując prosty język, dostosowany do młodszego odbiorcy i w ten sposób klarowanie wyjaśnia, jak wygląda żałoba. Przedstawia różnorodne emocje, jakie mogą towarzyszyć dziecku czy dorosłemu w tym okresie i pokazuje, że wszelkie uczucia są w tym czasie adekwatne i potrzebne. Kosmowska porusza też delikatny temat stanów depresyjnych, z powodu których cierpi mama Andzi. Wskazuje jednak, że nie powinna być to sytuacja, która trwa zbyt długo, ponieważ nawet po najdłuższej żałobie przychodzi powrót do normalności. Kosmowska bardzo wiarygodnie opisuje smutek mamy Andzi i jej problemy z codziennym funkcjonowaniem.
Książka ta ukazuje dziecięcą perspektywę i spojrzenie na świat małej dziewczynki. Wskazuje, że problemy, z jakimi Andzia zmaga się w domu, przekładają się również na jej wyniki w nauce i kontakty z rówieśnikami. Dziewczynce udaje się jednak zawrzeć znajomość z Jeremiaszem, który cierpi z powodu cukrzycy. Dzieci wspierają się wzajemnie w trudnych chwilach i między innymi dzięki temu głównej bohaterce udaje się wrócić do równowagi i odzyskać panowanie nad swoją codziennością. To pokazuje także, jak wielką siłę ma prawdziwa przyjaźń i wsparcie bliskich osób. Dzięki temu bohaterka jest w stanie przetrwać nawet największe wyzwania.
Kosmowska tworzy w swoim tekście wiarygodne i sympatyczne postaci, a ich pogłębione obrazy sprawiają, że czytelnik może też zapoznać się z dobrze oddanym portretem ludzkiej żałoby. Bohaterowie próbują się zmierzyć z różnymi tragediami czy problemami na dostępne dla nich sposoby. Nie poddają się jednak i żyją dalej, mimo iż czasami najchętniej przykryliby się kocem i już nigdy spod niego nie wyszli. Szczególnie dotknięci są tutaj młodsi bohaterowie - Andzia traci tatę, a Jeremiasz zmaga się z cukrzycą. Wszystko to czyni z tej powieści bardzo ciekawą i wartościową lekturę.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.