Francois Villon to francuski poeta późnego średniowiecza, uznawany dzisiaj przez badaczy za pierwszego poetę nowożytnego. Dzieje się tak dla tego, że jego twórczość zdradza już znaczne odstępstwa od mód literatury średniowiecznej, natomiast prezentuje wiele cech, które po kilku dekadach miały stać się artystycznymi podwalinami nowej epoki.
Twórczość Francoisa Villona jest wyjątkowa przynajmniej z kilku powodów. Pierwszym niech będzie odstępstwo od średniowiecznej zasady "ad maiorem Dei gloriam", czyli tworzenia "ku większej chwale Boga". W myśl tej zasady twórcy bardzo często w ogóle nie podpisywali swoich dzieł, ponieważ uważali, że nie powinni uzyskiwać za nie rozgłosu, ponieważ wykorzystujątalent dany im przez Boga. Villon nie tylko swoje dzieła podpisywał, lecz także ich bohaterem ustanowił zwykłego człowieka z perspektywy którego czytelnik przygląda się światu. Następuje więc zmiana punktu widzenia z rozmytej w tłumie wiernych jednostki ukierunkowanej wyłącznie na sprawy religijne, na rzeczywistego człowieka z krwi i kości,który ma swoje pragnienia, namiętności i życie, z którego chce czerpać pełnymi garściami.
Villon zaczął również mieszać style. Wpuścił do twórczości oficjalnej gwarę nizin społecznych, coś, co dzisiaj moglibyśmy nazwać pewnego rodzaju slangiem, nie stronił od określeń obelżywych i nieparlamentarnych. Bohaterami jego utworów są ludzie biedni ale prawdziwi, nie zaś idealne imaginacje świętych, bohaterów, królów i rycerzy, które z rzeczywistym życiem niewiele miały wspólnego. Villon sam nie będąc kryształowo uczciwym obraca się w towarzystwie dam lekkich obyczajów, złodziejaszków i oszustów, a także szlachciców, których nie trzeba dwa razy prosić, by sięgnęli po miecz w bardzo błahych nawet sytuacjach.
Francoisowi Villonowi udało się więc zwiększyć dystans z jakim literatura mogła podchodzić do życia i zwykłych codziennych spraw ludzi. Była to spora rewolucja, ponieważ wreszcie po tysiącu lat poświęcaniu całej uwagi Bogu i sprawom religijnym, w centrum zainteresowania stanął człowiek ze wszystkimi swoimi zaletami jak i wadami. Przede wszystkim jednak człowiek prawdziwy, a nie otoczony murami wyobrażeń religijnych, domniemanych postaw i wymagań.
Francois Villon zapoczątkował również zjawisko "poety przeklętego", czyli twórcy, który wypowiada się z pogranicza społeczeństwa, przekracza on granice i uświadamia w ten sposób zwykłym ludziom to, co w ich życiu niewłaściwe, niepokojące, nieważne. W ten sposób popycha ludzkość do intelektualnego i duchowego rozwoju. Ta tradycja przetrwała do dzisiaj.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.