"Wielki Testament" Francois Villona, napisany w XV wieku, to zbiór poetycki, który stanowi niezwykłe dzieło średniowiecznej literatury francuskiej. Villon, francuski poeta, zanotował w swoim dziele swoje doświadczenia, refleksje i obserwacje dotyczące życia i ludzkiej natury.
Dzieło jest swego rodzaju autobiografią wierszowaną, a jednocześnie formą "testamentu", w którym Villon przekazuje swoje myśli, uczucia i majątek swojemu fikcyjnemu dziedzicowi. Poeta porusza tematy miłości, życia towarzyskiego, ale także biedoty, przestępstwa i kondycji ludzkiej.
"Wielki Testament" to zbiór kontrastów, przepełniony humorem, ironią, ale również melancholią. Villon zaskakuje swoim erudycyjnym stylem, łącząc kunszt poetycki z doświadczeniem życiowym. Dzieło to jest cennym świadectwem ówczesnych realiów społecznych i jednocześnie wyrazem indywidualności artysty, wyjątkowym w literaturze średniowiecznej Francji.