Dzieci uczące kota tańczyć, znane jako Lekcja tańca, Jan Havickszoon Steen, 1660-1679
Danuta Wawiłow to polska autorka, która zasłynęła głównie z literatury dziecięcej. Jednym z wierszy skierowanych do najmłodszych był utwór „Szybko”, który przedstawia dziecięce podejście do kwestii upływu czasu.
Spis treści
Wiersz ma nieregularną strukturę, składającą się z trzech strof o różnej liczbie wersów oraz jednego jednowersowego wtrącenia. Rymy są parzyste, ale układ ich nie jest regularny.
Utwór należy do liryki bezpośredniej, gdzie podmiot liryczny wypowiada się w pierwszej osobie liczby pojedynczej, wyrażając swoje uczucia i myśli (np. „chciałbym”, „mi nie wolno”). Osobą mówiącą jest mały chłopiec, który odczuwa żal z powodu nieustannego pośpiechu narzucanego przez dorosłych.
Wiersz jest napisany prostym, codziennym językiem, przystosowanym do młodszych odbiorców. Mimo to, zawiera pewne środki stylistyczne. Przede wszystkim, widoczne są powtórzenia przysłówka „szybko”, który stał się także tytułem utworu (np. „Szybko, zbudź się, szybko, wstawaj!”). Powtórzenia te tworzą także anafory, a wykrzyknienia w pierwszej strofie (np. „Szybko, światło gaś w łazience!”) potęgują atmosferę nieustannego pośpiechu i presji ze strony rodziców.
Na dynamikę wiersza wpływają również przerzutnie, czyli przesunięcie części zdania do następnego wersu (np. „chciałbym przez kałuże/iść godzinę albo dłużej”). Podmiot liryczny zastanawia się nad zasadami narzucanymi przez dorosłych, używając pytań retorycznych (np. „Na nic nigdy nie ma czasu?”, „Chciałbym wszystko robić wolno, ale mi nie wolno?”). Poetka stosuje także grę słów, wykorzystując homonim „wolno”, który oznacza zarówno tempo, jak i pozwolenie od rodziców. Druga strofa przybiera formę rozbudowanego wyliczenia, w którym podmiot liryczny wymienia swoje marzenia i pragnienia.
Pierwsza strofa obrazuje przytłaczający pośpiech codziennego życia, który dla dziecka jest trudny do zniesienia. Dziecko, pozbawione możliwości decydowania o sobie, musi podporządkować się poleceniom rodziców, co prowadzi do ciągłego pośpiechu i wymagań. Życie codzienne zdominowane jest przez nakazy i poganianie ze strony dorosłych.
Dni podmiotu lirycznego przypominają nieustanny bieg, pełen obowiązków i presji. To zrozumiałe, że rodzice mają swoje zobowiązania i muszą dbać o punktualność, choć dziecko nie zawsze rozumie ten kontekst. Wiersz wskazuje również na smutną prawdę o dorosłym życiu: jesteśmy ciągle w ruchu, przeskakując z pracy do domu, wypełniając obowiązki, aby zadbać o siebie i rodzinę. Brakuje czasu na zatrzymanie się, docenienie otaczającego nas świata i prawdziwy odpoczynek.
Utwór ukazuje codzienne przyzwyczajenia z perspektywy dziecka, które jest zawiedzione, że rodzice poświęcają mu niewiele uwagi. Chociaż troszczą się o niego, ich komunikacja ogranicza się do pospiesznych poleceń. Wspólne chwile, takie jak śniadanie czy droga do szkoły, są pomijane, ponieważ nieustannie brakuje czasu, a wszystko trzeba robić szybko. Aby cieszyć się obecnością bliskich, potrzebne jest zwolnienie tempa i prawdziwe rozmowy, co podkreśla potrzebę zatrzymania się i budowania relacji.
Druga część wiersza wyraża dziecięce pragnienia pełne zabawy i wolności, marzenia o beztroskich chwilach wolnych od ciągłego pośpiechu i pouczania. Podmiot liryczny opisuje swoje wymarzone życie, pragnąc czasu na odpoczynek i zabawę bez ograniczeń. Jego marzenia, choć proste, mogą być zrozumiane również przez dorosłych, którzy, mimo swojej odpowiedzialności, często tęsknią za chwilami luzu. Zwolnienie tempa jest kluczowe dla zachowania równowagi psychicznej i fizycznej, ale w codziennym życiu jest to trudne do osiągnięcia.
Podmiot liryczny nie oczekuje wiele – marzy o prostych przyjemnościach, takich jak obserwowanie deszczu czy długa kąpiel. Te skromne pragnienia są trudne do zrealizowania w szybkim tempie współczesnego świata. Wiersz stawia pytanie, czy naprawdę warto tak się spieszyć, skoro czas zawsze wydaje się być niewystarczający. Czy może lepiej czasami zwolnić, odpuścić i zrezygnować z czegoś? Kontrast między pierwszą a drugą strofą oraz zmiana nastroju utworu ukazują, jak życie może się poprawić, gdy przestaniemy nakładać na siebie zbyt dużą presję.
Utwór ukazuje różnicę między dziecięcym a dorosłym podejściem do życia, niosąc ważne przesłanie dla obu grup – o potrzebie zwolnienia tempa i odnalezienia równowagi w codziennym życiu.
Aktualizacja: 2024-08-27 13:26:21.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.