„Alicja w Krainie Czarów” to jedna z najpopularniejszych powieści z gatunku fantasy na świecie. Jej autorem jest Lewis Carroll. Dzieło to często zaliczane jest jako pozycja skierowana do dzieci, ale doskonale trafia także do dorosłego czytelnika. Główną bohaterką jest tytułowa Alicja, która pewnego dnia niespodziewanie trafia do Krainy Czarów i przeżywa tam wiele interesujących przygód.
Alicja to zaledwie siedmioletnia dziewczynka i pochodzi ze stosunkowo zamożnej angielskiej rodziny. Ma też starszą siostrę, na kolanach której śpi nad brzegiem rzeki, kiedy śni o Krainie Czarów. Alicję nudzi książka jej siostry, ponieważ nie ma w niej żadnych ilustracji czy dialogów.
Dziewczynka z jednej strony ma bardzo bujną wyobraźnię, a z drugiej wierzy, że światem rządzą jasne i logiczne zasady. Uważa, że wszystko to, co się dzieje, jest proste i konsekwentne. Jest też bardzo zainteresowana otaczającym ją światem i nieustannie próbuje go zbadać oraz poznać. Gdy widzi coś nowego, to natychmiast próbuje to porównać do swoich dotychczasowych doświadczeń. Krainę Czarów bada niczym prawdziwy naukowiec, ale nieustannie pamięta o tym, skąd pochodzi. Stąd jej porównania zaobserwowanych tam zjawisk czy poznanych osób do tego, co znała ze swojego rodzinnego kraju. Alicja ma zatem bardzo mocno rozwinięte poczucie własnej tożsamości, którego nawet wizyta w magicznej krainie nie jest w stanie zachwiać w posadach.
Alicja jest też bardzo pewna siebie i wierzy we własne umiejętności. Sądzi, że posiada rozległą wiedzę, co jest widoczne, gdy porównuje się do swoich koleżanek z klasy, którym zdarza się popełniać błędy. Sądzi, że jeśli źle coś pamięta, to musi być zatem koleżanką, która posiada mniejszą od niej wiedzę. Tak naprawdę Alicja nie pamięta wielu rzeczy i myli fakty, nie radzi sobie z tabliczką mnożenia czy recytacją wierszyków. Ma ona też obsesję na punkcie odpowiedniego zachowania, zatem w Krainie Czarów nieustannie poucza innych odnośnie manier. Pokazuje innym swoją wyższość czy pobłażliwość, sygnalizując w ten sposób, że uważa się za kogoś lepszego, o wyższym statusie niż mieszkańcy Krainy Czarów.
Alicja jest dzieckiem, które często rozmawia samo ze sobą, co jest widoczne także w czasie jej pobytu w Krainie Czarów. Zdarza się nawet, że rozkazuje sama sobie. Poucza siebie przy pomocy wielu dobrych rad, ale ostatecznie zapomina o stosowaniu się do nich. Jest zatem pod tym względem nieco niekonsekwentna. Czasami reaguje emocjonalnie i płacze, a wtedy pociesza sama siebie.
Alicja stara się być racjonalna i logiczna. Wizyta w absurdalnej Krainie Czarów bywa zatem dla niej nieprzyjemnym doświadczeniem, a dziewczynka czuje się źle wśród jej mieszkańców. Traci tam kontrolę nad sytuacją, na przykład przez ciągłe zmiany jej wzrostu, nad którymi nie jest w stanie zapanować. Jej umiłowanie porządku walczy tam z chaosem czy szaleństwem, jaki można zaobserwować wśród wszystkich mieszkańców Krainy Czarów. Nie zachowują się oni racjonalnie, co zbija Alicję z tropu i powoduje, że nie jest ona w stanie przewidzieć, jak rozwinie się dana sytuacja. Odbiera jej to poczucie kontroli. Tożsamość Alicji także zostaje zakwestionowana. W domu należy ona do uprzywilejowanej klasy, zaś w Krainie Czarów Biały Królik uznaje ją za swoją służącą.
Alicja długo nie umie zrozumieć pokrętnej logiki Krainy Czarów i nieustannie próbuje ją dostosować do swojej logiki i rozumienia świata, co jej się nie udaje. Wszyscy nie zachowują się odpowiednio wytwornie, a maniery dziewczynki tracą tutaj jakiekolwiek znaczenie. Spotkane po drodze istotny traktują ją wręcz lekceważąco i nieprzyjemnie, co wzburza Alicję. Wszystkie jej przekonania są nieustannie podważane, co sprawia z kolei, że chwieje się jej wiara w siebie. Alicja musi się skonfrontować z faktem, że nie wszystkie jej przekonania są uniwersalnie słuszne i prawidłowe.
Mimo konfrontacji z dziwną rzeczywistością Alicja wciąż próbuje zostać wierna sobie i swoim poglądom. W każdej sytuacji wybiera między nimi a dostosowaniem się do panujących wokół niej warunków, przez co naraża się na śmieszność w oczach mieszkańców Krainy Czarów.
Można zatem powiedzieć, że wizyta Alicji w Krainie Czarów to dla dziecka prawdziwa próba tego, w co wierzy ona i co zostało jej wpojone zapewne przez rodziców czy nauczycieli. Do tej pory postrzegała świat w bardzo prosty sposób, ale podróż do magicznej krainy pokazała, że rzeczywistość jest o wiele bardziej skomplikowana, niż jej się to wcześniej wydawało. Mimo to udaje jej się zachować poczucie własnej tożsamości oraz zdrowy rozsądek, którym zawsze się stara kierować w życiu.
Alicja jest zatem dzieckiem, które twardo stąpa po ziemi, a które musi zmierzyć się z niezwykłą, pełną chaosu i szaleństwa krainą. To też dla niej moment, w którym dowiaduje się, jak wygląda świat poza wyznaczonymi przez zamożną klasę angielskiego społeczeństwa sztywnymi ramami, w których dotychczas żyła. Alicja nie porzuca jednak własnej tożsamości oraz przekonań. Próbuje za to mierzyć Krainę Czarów miarą, jaką zna z prawdziwego świata. Dzięki temu, że zachowuje trzeźwe myślenie wychodzi też cało z różnych niebezpiecznych przygód, jakie spotykają ją podczas wizyty w Krainie Czarów, gdzie wszystko wydaje się być zupełnie na opak.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.