Carlo Collodi to twórca jednej z najbardziej znanych powieści dla dzieci, zatytułowanej „Pinokio”. Opowiada ona o losach niezwykłego, drewnianego pajacyka, który pragnął być prawdziwym chłopcem. Na swojej drodze do spełnienia tego marzenia Pinokio spotyka wiele różnych osób. Czasami sprzyjają mu one, a czasami pragną go wykorzystać. Każdy z bohaterów powieści jest wyjątkowy i odznacza się swoim własnym, oryginalnym charakterem i historią.
Spis treści
Główny bohater powieści, drewniany pajacyk wystrugany przez szewca o imieniu Dżepetto. Początkowo Pinokio był bardzo niegrzeczny, złośliwy i uparty. Dbał tylko o siebie i pragnął spędzać życie na takich przyjemnościach, jak spanie, jedzenie i zabawa. Nie doceniał tego, co robili dla niego inni, był też łatwowierny i dawał się oszukiwać. Wreszcie Pinokio dojrzał do zmiany i zaczął uczciwie pracować, był też lepszy dla wszystkich wokół. W nagrodę wreszcie zmienił się w prawdziwego chłopca, o czym od zawsze marzył.
Stary szewc, który wystrugał Pinokia z kawałka pnia. Był przyjacielem stolarza, majstra Wisienki i nosił perukę koloru mąki kukurydzianej. Z tego powodu dzieci nazywały go Mamałygą, co go strasznie złościło. Dżepetto bywał porywczy, ale w głębi duszy był dobrym człowiekiem i dbał o Pinokia. Sprzedał swój jedyny kaftan, by kupić pajacykowi elementarz do szkoły, wybaczał mu wszystkie wybryki i wyruszył w świat, by odnaleźć Pinokia, gdy ten zaginął. Był zatem dobrym i kochającym ojcem.
Był starym stolarzem, zwanym Wisienką z powodu koloru swojego nosa. Pewnego dnia chciał wystrugać nogę do stołu, ale okazało się, że wybrany przez niego kawałek drewna śmieje się i płacze. Majster początkowo nie chciał w to uwierzyć. Przyjaźnił się z szewcem Dżepetto i często wdawał się z nim w bójki i kłótnie, po których zawsze się godzili.
Owad, który od ponad stu lat mieszkał w domu Dżepetta. Był bardzo mądry, filozofował i chętnie pouczał Pinokia odnośnie tego, jak pajacyk powinien się zachowywać. Przekonywał go, że powinien skupić się na nauce, a nie na swoich wybrykach czy lenistwie. Gdy oświadczył, że Pinokio ma pustą głowę, został przez pajacyka uderzony młotkiem. Później pajacyka nawiedzał jego duch i dalej mu doradzał.
Brzydki dyrektor teatru marionetek. Miał przerażający wygląd, na jego twarzy bowiem rosła sięgająca stóp broda o kolorze smoły czarnej jak noc. W szerokich jak piec ustach kryły się żółte zęby, a oczy wyglądały jak dwa rozżarzone węgle. W rękach często miał bicz spleciony z kocich ogonów i zielonych węży. Mimo swojej aparycji w głębi duszy był dobrym człowiekiem i okazał miłosierdzie Pinokiowi. Gdy zaczynał się litować, to kichał ze wzruszenia.
Arlekin i Pulcinella występowały w Wielkim Teatrze Marionetek dyrektora Ogniojada. Gdy spotkały Pinokia, uznały go za własnego brata i zaczęły wiwatować na jego cześć. Obawiały się dyrektora Ogniojada. Arlekin niemal skończył jako opał do ogniska, ale Pinokio wstawił się za nim i uratował lalce życie.
Dwójka rzezimieszków i złodziei. Lis udawał, że kuleje, a Kot, że jest ślepy. Wykorzystali naiwność Pinokia i podstępem odebrali mu pięć złotych monet. Powiesili go także na drzewie, próbując go zabić. Skończyli jako prawdziwi żebracy.
Dobra istota, która zamieszkuje okolicę lasu już od wielu wieków. Ma niebieskie włosy. Z czasem staje się dla Pinokia prawdziwą mamą i obiecuje, że zmieni go w prawdziwego chłopca. Wybacza pajacykowi liczne wybryki. gdy Pinokio trafia do więzienia, to wróżka umiera z tęsknoty za nim, jednak po czasie okazuje się, że jednak żyje.
Mastiff, którego karabinierzy wysłali w pogoń za Pinokiem. W czasie tej gonitwy pies przypadkiem wpadł do wody. Pinokio uratował go, za co pies mu się później odwdzięczył, chroniąc go przed usmażeniem na patelni.
Przyjaciel Pinokia, który namawia go na podróż do Krainy Zabawek. Razem z nim zostaje potem zamieniony w osła. Został potem sprzedany w tej postaci pewnemu wieśniakowi i zmuszony do pracy dla niego.
Aktualizacja: 2024-09-19 00:11:52.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.