Kubuś Puchatek – bohaterowie

Autorka charakterystyk bohaterów: Marta Grandke. Redakcja: Aleksandra Sędłakowska.

„Kubuś Puchatek” to książ­ka dla dzie­ci, któ­rej au­to­rem jest Alan Alexander Milne. Opi­sał w niej przy­go­dy zwie­rząt za­miesz­ku­ją­cych Stu­mi­lo­wy Las. Głów­nym bo­ha­te­rem jest ty­tu­ło­wy Ku­buś Pu­cha­tek, a wszyst­kie zwie­rza­ki na­le­żą do chłop­ca o imie­niu Krzyś. Wszy­scy ra­zem prze­ży­wa­ją ra­zem wie­le bar­dzo cie­ka­wych przy­gód. Po­sta­ci zwie­rząt są wzo­ro­wa­ne na plu­szo­wych za­baw­kach, ja­kie na­le­ża­ły do syna au­to­ra. 

Spis treści

Kubuś Puchatek

Głów­ny bo­ha­ter po­wie­ści. Jest plu­szo­wym mi­siem o fu­ter­ku o ko­lo­rze po­dob­nym do miodu, któ­ry bar­dzo lubi jeść. Jest okrą­glut­ki i czę­sto przy­go­to­wu­je so­bie “małe co nie­co”. Puchatek zwa­ny jest misiem o bardzo małym rozumku, gdyż nie wy­ka­zu­je się zbyt du­żym spry­tem. Jest za to bar­dzo miły, sympatyczny i poczciwy. Za­wsze spie­szy in­nym z po­mo­cą. Jego naj­lep­si przy­ja­cie­le to Krzyś i Pro­sia­czek. Miś czę­sto pa­ku­je się w róż­ne dziw­ne sy­tu­acje, na przy­kład wcho­dzi do pu­łap­ki na sło­nie. Nie umie czy­tać i pi­sać. Czę­sto ukła­da róż­ne­go ro­dza­ju piosenki, zwa­ne mru­czan­ka­mi i po­pa­da w za­du­mę. Każ­de­go ran­ka ćwi­czy przed lu­strem, po­nie­waż pró­bu­je schud­nąć. Zda­rza mu się wpa­dać na do­bre po­my­sły i wy­ka­zy­wać się od­wa­gą.

Krzyś 

Chło­piec, do któ­re­go na­le­żą wszyst­kie zwie­rzę­ta w Stu­mi­lo­wym Le­sie. To po­stać inspirowana synem pisarza, czy­li Chri­sto­phe­rem Ro­bi­nem Mil­ne. Bar­dzo lubi spę­dzać czas ze swo­imi przy­ja­ciół­mi w le­sie. Jest cie­ka­wy świa­ta, to wła­śnie on or­ga­ni­zu­je wy­pra­wę na Bie­gun Pół­noc­ny. Tłu­ma­czy też Ku­bu­sio­wi Pu­chat­ko­wi ota­cza­ją­cy go świat. Jest pomocny, rozsądny i wesoły. Miesz­kań­cy lasu po­le­ga­ją na nim i bar­dzo go sza­nu­ją. Mimo to Krzyś bar­dzo lubi bez­tro­sko się z nimi ba­wić i czę­sto to robi.

Prosiaczek 

Mała świn­ka, któ­ra miesz­ka w wiel­kim buku i je żo­łę­dzie. To tak­że najlepszy przyjaciel Kubusia Puchatka. Prosiaczek to isto­ta nieśmiała, lękliwa, ale tak­że bar­dzo pra­co­wi­ta i roz­sąd­na. Czę­sto się cze­goś boi, gdy prze­ży­wa przy­go­dy ze swo­imi to­wa­rzy­sza­mi. Jed­nak zbie­ra się też w so­bie i pró­bu­je być od­waż­ny. Pro­sia­czek jest bar­dzo empatyczny, życzliwy i pomocny w sto­sun­ku do in­nych.

Kłapouchy 

Osio­łek, któ­ry za­wsze jest w ponurym na­stro­ju. Jest pe­sy­mi­stycz­nie na­sta­wio­ny do świa­ta. Wiecz­nie ogar­nia melancholia i wszę­dzie do­strze­ga pro­ble­my lub kom­pli­ka­cje. Ma do­cze­pia­ny ogon, któ­ry czę­sto się gubi. Czę­sto wy­gła­sza tak­że sar­ka­stycz­ne uwa­gi. Żywi się ostem.

Królik 

Brą­zo­we zwie­rząt­ko, któ­re żyje w swo­jej nor­ce. Jest świet­nym organizatorem, bardzo uporządkowanym i poukładanym, przez co nie lubi Ty­gry­ska i jego cha­osu. Kró­lik jest zde­cy­do­wa­ny, prak­tycz­ny i bar­dzo roz­sąd­ny, lubi przej­mo­wać do­wo­dze­nie.

Sowa Przemądrzała 

Bar­dzo uczo­na i sta­ra sowa, któ­ra uży­wa wielu trudnych i niezrozumiałych słów. Miesz­kań­cy lasu czę­sto przy­cho­dzą do niej po po­ra­dę, kie­dy mają ja­kiś pro­blem. Potrafi czytać i pisać. Czę­sto snu­je tro­chę zbyt dłu­gie opo­wie­ści i lubi się wy­mą­drzać.

Mama-Kangurzyca 

Plu­szo­wy kan­gur, któ­ry pew­ne­go dnia przy­był do lasu wraz z Ma­leń­stwem. Mama-Kan­gu­rzy­ca tro­skli­wie zaj­mu­je się swo­im dziec­kiem, jest wy­jąt­ko­wo opie­kuń­cza. Przyj­mu­je do swo­je­go domu Ty­gry­ska, gdy ten po­ja­wia się w le­sie. Po­cząt­ko­wo miesz­kań­cy lasu są do niej na­sta­wie­ni scep­tycz­nie, ale z cza­sem za­czy­na­ją do niej ży­wić sym­pa­tię.

Maleństwo 

Dziec­ko Kan­gu­rzy­cy. Jest bar­dzo ener­gicz­ne, cie­kaw­skie oraz chce po­zna­wać ota­cza­ją­cy je świat.

Tygrysek 

Przy­by­wa do lasu jako ostat­ni. Jest energiczny, wesoły, rozbrykany, a przez to tak­że cza­sa­mi chaotyczny i męczący. Przy­jaź­ni się z Ma­leń­stwem i miesz­ka u Kan­gu­rzy­cy.


Prze­czy­taj tak­że: Kubuś Puchatek – główne wątki

Ak­tu­ali­za­cja: 2024-10-07 22:43:11.

Sta­ra­my się by na­sze opra­co­wa­nia były wol­ne od błę­dów, te jed­nak się zda­rza­ją. Je­śli wi­dzisz błąd w tek­ście, zgłoś go nam wraz z lin­kiem lub wy­ślij ma­ila: kon­takt@po­ezja.org. Bar­dzo dzię­ku­je­my.