Lampo, główny bohater opowiadania Romana Pisarskiego O psie, który jeździł koleją, stanowi wzorowy przykład na to, jak głęboka może być więź między zwierzęciem a człowiekiem. Jego postawa i oddanie wobec zawiadowcy stacji kolejowej w Marittimie są inspirujące, rzucając nowe światło na relacje między ludźmi a ich zwierzętami. Pies był nie tylko towarzyszem, ale członkiem brygady stacyjnej, współpracownikiem, a nawet obrońcą.
Lampo pokazuje też, jak ważna jest w życiu wolność. Był lojalny wobec zawiadowcy i jego rodziny, ale zachował swoją niezależność. Chętnie wyruszał w kolejne podróże, bez problemu przesiadając się między kolejnymi pociągami. Był szczęśliwy, mogąc swobodnie odwiedzać inne miejsca, ale zawsze wiedział, że w Marittimie jest jego dom. Takie przemyślenia można odnieść również do świata ludzi: jeśli ktoś szczerze nas kocha, to i tak przy nas zostanie, chociaż ma wolność i mógłby nas opuścić.
W opowiadaniu pojawia się również tematyka bohaterstwa. Lampo tak kochał rodzinę zawiadowcy, że był w stanie oddać za nią życie. Nie są to puste słowa, bo pies rzeczywiście zdecydował się na tak bohaterski czyn. Najpierw wyruszył w długą podróż z Sycylii i zdołał wrócić do domu, chociaż był tak wyczerpany, że wymagał długiego leczenia. Największym aktem oddania była jednak jego śmierć, ponieważ wskoczył pod pociąg, aby ocalić małą Adele. Dziewczynka przeżyła, ale Lampo zginął.
To akt bohaterstwa, który podkreśla, że zwierzęta nie tylko odczuwają emocje, ale są także zdolne do bezwarunkowej miłości i poświęcenia. Opowieść o Lampo przypomina nam o niezwykłej sile przyjaźni zwierząt i ludzi. To także przestroga przed bagatelizowaniem uczuć i potrzeb naszych czworonożnych przyjaciół. Lampo rozumiał więcej, niż mogłoby się wydawać i dla swoich ludzi był gotowy do najwyższego poświęcenia.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.