Elmira to żona Orgona, jedna z postaci Świętoszka Moliera. Piękna ale zarazem roztropna i wierna kobieta troszczy się bardzo o swoją rodzinę. Zaniedbana przez męża, darzona jest afektem przez obłudnego Tartuffea. To właśnie pożądanie przez świętoszka sprytna Elmira wykorzystuje do ostatecznego zdemaskowania go przed własnym mężem.
Elmira jest drugą żoną Orgona, można sądzić, iż jest młodsza od swojego męża. Wszystko wskazuje też na jej urodę, którą podkreśla dbaniem o własny ubiór. Teściowa ma jej to nawet za złe, czego nie omieszkała wyrzucić podczas swojej wizyty w domu syna. Zapewne pochodzi również z zamożnego domu, na co wskazuje doskonała znajomość manier.
Kobieta nie posiada własnych dzieci, bardzo dba jednak o pasierbicę i pasierba. Leży jej na sercu dobro rodziny, bardzo ją kocha. Pokornie znosi nawet docinki Pani Parnelle, nie okazując jej wrogości. Elmira to osoba niezwykle taktowna, opanowana. Doskonale potrafi radzić sobie z nachalnymi zachowaniami Świętoszka, zachowuje je również dla siebie. Uważa, że takie błahostki nie są warte niepokojenia nimi małżonka. Robi wszystko, by zmniejszyć napięcie na łonie swojej rodziny. Wykorzystuje nawet afekt świętoszka do siebie na korzyść bliskich.
Działa spokojnie, łagodząc między innymi spór między Orgonem i Damisem. Dopiero sytuacja bezpośredniego zagrożenia szczęścia pasierbicy zmusza ją do otwartego działania. Sprytnie zastawia pułapkę na pożądliwego Tartuffe'a, wykorzystując półsłówka i własny wygląd. Scena gdzie ukryty pod stołem mąż słucha umizgów "biedaczka" do własnej młodej żony stanowi mistrzowskie posunięcie kobiety. Ukazuje to niezwykłą inteligencję ale też spryt Elmiry, zdolnej oszukać ta obłudnego człowieka. Samo zachowanie zdradza przy tym niemałe obycie towarzyskie, gdzie podobne dwuznaczności względem urodziwych kobiet były na porządku dziennym.
Żona Orgona jest przykładem kobiety zdolnej do podejmowania działania zgodnego z interesem jej bliskich, niepozostającej biernym obserwatorem. Wykorzystuje przy tym swoje wrodzone talenty oraz kobiece atuty. Różni się tym samym diametralnie od Marianny. Wierność żony Elmiry budzi podziw równie mocno, co wrodzony spryt. Swoim spokojnym podejściem do sytuacji w domu łagodzi ona spory, dba o przetrwanie domu. Jest więc postacią pozytywną, swoistym wzorem do naśladowania i przeciwieństwem własnego męża - mało rozgarniętego, podatnego na manipulację mieszczanina.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.