Marianna to jedna z postaci w komedii Moliera Świętoszek. Dorosła córka mieszczanina Orgona, kocha się w Walerym. Przed akcją sztuki stali się już narzeczeństwem, jednak wpływ Tartuffe'a na ojca dziewczyny stawia pod znakiem zapytania ten związek. Szczerze kochająca swojego wybranka dziewczyna jest zarazem typową przedstawicielką swoich czasów - nie buntuje się przeciw Orgonowi, przyjmując z pokorą czekający ją straszny los.
Marianna jest dorosłą, ale nadal młodą córką mieszczanina Orgona z pierwszego małżeństwa. Planuje ona ślub z ukochanym Walerym, są już nawet po słowie. Ich związek jest również ważny dla Damisa - brata dziewczyny. Chce on bowiem wziąć za żonę siostrę młodego Walerego. Jednak po omamieniu Orgona przez Tartuffe'a, pan domu postanawia wydać ją za swojego nowego protegowanego.
Sytuacja ta wydaje się dla dziewczyny straszna. Mimo to Marianna pozostaje posłuszna ojcu. Jej postawa pozostaje bierna nawet w momencie, kiedy psują się przez to relacje z Walerym. W obronie prawa dziewczyny do miłości i szczęścia stają Elmira i Doryna - służąca. Ta ostatnia próbuje przemówić Mariannie do rozsądku. Mówi, że ślub bez miłości to rzecz strasznie bezsensowna i bohaterka powinna wyrazić swój sprzeciw. Proponuje nawet fortel w postaci zwodzenia Orgona obietnicą ślubu z Tartuffe’em, a następnie udawaniem wiecznie chorej. Dałoby to czas na wymyślenie jak pozbyć się niechcianego pretendenta do ręki.
Marianna okazuje jednak cechy typowe dla dziewczyn swojego okresu. Mimo możliwości oszukania ojca dla własnego dobra i działania w imię miłości do Walerego, woli pozostać posłuszną. Uległość ta czyni Mariannę praktycznie bezbronną wobec wszelkich idiotycznych pomysłów jej otumanionego ojca. Ratuje ją jedynie niespodziewane aresztowanie świętoszka na rozkaz króla.
Molier postacią Marianny ukazał błędne rozumienie posłuszeństwa dzieci wobec własnych rodziców. W jego czasach było ono bowiem traktowane niezwykle klarownie - głowa rodziny decydowała o każdym aspekcie przyszłego życia człowieka i mogła związać go, z kim zechce. Oczywiście częste były zapewne sytuacje rodem ze Skąpca, gdzie latorośl buntowała się otwarcie przeciwko rodzicowi. Jednak Marianna to zgoła odmienny przykład "dobrej córki". Poprzez słowa garderobianej Doryny wiemy, że Molier karci tak skrajną formę rodzinnego posłuszeństwa. Nawet rodzic nie może bowiem wymagać od dziecka, by zrzekło się ono miłości.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.