Kronika polska Galla Anonima to pierwsza historiograficzna próba spisania dziejów naszego kraju. Powstałe w latach 1113-1116 na polecenie kanclerza Bolesława Krzywoustego Michała Adwańca dzieło stanowi przykład panegiryku - wychwala bowiem rządy Bolesława Krzywoustego i jego wybranych przodków. To właśnie oni stanowią bohaterów Kronik.
Książę gnieźnieński zwany Chościskiem. Panował na terenach Polski w momencie przybycia "tajemniczych wędrowców". Po przejęciu władzy przez Siemowita, syna Piasta, zostaje wypędzony z kraju. Gnębiony przez plagę myszy ucieka na pewną wyspę Zostaje tam pożarty przez gryzonie.
Ubogi oracz Popiela, mąż Rzepki i ojciec Siemowita. Podczas postrzyżyn swojego pierworodnego zostaje odwiedzony przez dwóch tajemniczych wędrowców. Przyjmuje ich gościnnie, dzieląc się napitkiem i mięsem jedynego wieprzka. W czasie uroczystości dochodzi co cudownego rozmnożenia jadła.
Syn Piasta, postrzyżony przez tajemniczych wędrowców. Przejął władzę w państwie po obaleniu Popiela. Od najmłodszych lat wdrażany w rycerskie rzemiosło. Znacząco poszerzył granice władztwa Piastów.
Nieodrodny syn Siemowita, znakomity wojownik.
Syn Lestka. Wybitny władca, który miał dożyć sędziwego wieku. Co ciekawe, postać półlegendarna, o którą do dzisiaj toczą się spory wśród uczonych.
Syn półlegendarnego Lestka, pierwszy poświadczony historycznie władca Polski. Przez pierwsze siedem lat życia miał być niewidomy, by następnie cudownie odzyskać wzrok. Stanowiło to proroctwo jego "oświecenia" w chrzcie chrześcijańskim. Jego rządy to częste walki z sąsiadami, ale również wejście Polski na arenę międzynarodową. Chrzest przyjmuje w 966 roku, żeni się również z czeską księżniczką Dobrawą.
Syn Mieszka I i Dobrawy Przemyślidki. W Kronice przedstawiony jako wzór idealnego władcy średniowiecznego. Odznacza się trzema cnotami: sprawiedliwością, bezstronnością i pobożnością. Według Galla Anonima okazywał wielki szacunek kościelnym dostojnikom, zaś sądy nad poddanymi sprawował bez patrzenia na ich status społeczny. W bitwie Bolesław Chrobry zawsze stał w pierwszym szeregu ze swoimi rycerzami.
To właśnie za jego czasów Cesarz Otton II przybywa na Zjazd Gnieźnieński. Zostaje hucznie ugoszczony przez syna Mieszka, który nie szczędzi mu bogactw swego państwa. Tych miało być ogromne ilości. Chrobry wyrusza również na Wyprawę Kijowską, będącą zemstą za odmówienie mu ręki ruskiej księżniczki. Anonim wspomina również wsparcie przez Bolesława misji św. Wojciecha do Prusów i późniejsze wykupienie za złoto jego ciała. Na łożu śmierci Chrobry prorokuje przyszłość Polski.
Syn Chrobrego, mężny rycerz i władca, jednak bez sukcesów ojca. Zostaje schwytany i wykastrowany przez Czechów. Umiera niedługo po ojcu.
Syn Mieszka II, ukazany jako waleczny i pobożny władca. Za młodzieńca wypędzony na Węgry, następnie szuka poparcia w Niemczech. Gdy dobywa większe wpływy, wraca do Polski, by przywrócić ład po Reakcji pogańskiej oraz najazdów plemion Pomorzan i Czechów.
Pierworodny syn Kazimierza I, słynący ze swej hojności wobec ubogich i waleczności porównywalnej do postawy Chrobrego. Tak jak swój przodek zdobywa Kijów. Władca odznaczał się też wielką pychą, która pcha go do zabicia krakowskiego biskupa Stanisława. Zostaje za to wygnany na Węgry, gdzie jednak naraża się władcy. Ginie prawdopodobnie zamordowany.
Brat Bolesława II żył z nim w niezgodzie. Przez wiele lat toczy krwawe boje z Pomorzanami. Będąc królem, nie zostaje pobłogosławiony potomkiem, do czasu wysłania złotego posążka i innych darów do St. Gilles. Umiera w podeszłym wieku, skonfliktowany ze swoimi synami.
Syn Władysława I Hermana i jego pierwszej żony, z którą wziął pogański ślub. Bardo dobrze wykształcony, mierny rycerz. Mimo konfliktu z Krzywoustym wspomaga go przeciwko Sieciechowi - wojewodzie który omotał jego ojca. W wyniku kompromisu miedzy braćmi dostaje we władanie Wielkopolskę. Po śmierci Władysława I wielokrotnie zdradza brata za namową "złych doradców". Skutkiem tych zdrad traci życie (w rzeczywistości Krzywousty kazał go oślepić, Anonim skrzętnie to jednak przemilcza).
Syn Władysława I Hermana i brat Zbigniewa. Jest głównym bohaterem Kronik polskich. Odznaczał się wyjątkową walecznością już od najmłodszych lat. Nie interesowały go bowiem dziecięce igraszki, a rycerski trening i polowania. Zostaje pasowany na rycerza już jako zasłużony dla kraju młodzieniec.
W młodości często skonfliktowany z ojcem za sprawą intryg Sieciecha. Przez wiele lat stara się pogodzić z bratem, wybacza mu jego zdrady i złośliwości. Gall Anonim niejasno wypowiada się o jego rozkazie oślepienia Zbigniewa, w celu uniknięcia bratobójstwa. Doprowadza to i tak do śmierci brata, za którą Krzywousty musi odprawić posty oraz odbyć pielgrzymkę pokutną na Węgry.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.