Ignacy Krasicki to najsłynniejszy polski poeta okresu oświecenia. Posługiwał się zróżnicowanymi formami gatunkowymi, tworzył bajki, satyry i poematy, był także autorem pierwszej polskiej powieści nowożytnej, jaką były „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”. Jednak Krasicki był przede bystrym obserwatorem rzeczywistości, czemu często dawał wyraz w swoich tekstach, między innymi w satyrach, w których ukrywał krytykę konkretnych zachowań i przywar swoich rodaków. Jednym z takich utworów jest właśnie satyra „Świat zepsuty”, w której to Krasicki skrytykował polskie społeczeństwo i wytknął mu jego liczne wady. Tekst ten umieszczony został w zbiorze z roku 1779.
W satyrze „Świat zepsuty” Krasicki przyjmuje właśnie rolę obserwatora i wypomina swoim rodakom ich wady, które doprowadzić mają do upadku państwa polskiego. Skarży się on między innymi na wady takie jak demoralizacja społeczeństwa, a zwłaszcza młodzieży, która nie przejmuje się już obyczajowością, tak ważną i szanowaną za czasów jej przodków, w poprzednich pokoleniach. Zauważa on także, że ludźmi zaczyna rządzić obłuda, przestają być oni szczerzy, ukrywają swoje prawdziwe intencje i nie można już wierzyć w prawdziwość ich słów czy zamiarów. Przestają się oni także hamować, charakteryzuje ich sprośność, nie wstydzą się oni swojego zepsucia oraz upadku moralności, jaka cechuje obserwowane przez Krasickiego w otaczających go społecznościach.
Do upadku państwa polskiego ma się przyczynić także ich chciwość i zakłamanie. Ludzie zaczynają myśleć tylko o realizacji swoich prywatnych interesów, chcą zgromadzić jak największy majątek i nie obchodzi ich to, co dzieje się z innymi wokół nich. Krasicki wypomina więc im zaślepienie, nieumiejętność dostrzegania szerszej perspektywy oraz fakt, że poświęcają oni państwo i jego przyszłość dla własnej korzyści.
Krasicki zwraca więc uwagę, że pojawia się coraz więcej ludzi, którzy traktują państwo jak sposób na wzbogacenie się, zamiast dbać o nie i starać się, by rosło ono w siłę. Tak egoistyczne zachowanie musi ostatecznie doprowadzić do upadku całego systemu i narodu. Krasicki w swojej satyrze zwraca także uwagę na brak patriotyzmu i cnoty w społeczeństwie, które wcześniej motywowały obywateli do dbania o swój dom i kraj, a obecnie zniknęły, przez co ludzie interesują się tylko sobą, swoim majątkiem i otoczeniem, a nie widzą tego, co dzieje się kawałek dalej.
Krasicki komentuje więc upadek obyczajów i moralności w społeczeństwie polskim, wskazuje na to, że ludzie stali się egoistyczni, chciwi i zaślepieni, przez co nie dostrzegają, że prowadzą kraj nad przepaść. Ich całkowity brak zainteresowania współpracą czy wspólnym dobrem całego społeczeństwa musi bowiem w końcu sprowadzić na nich nieszczęście.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.