„Dawid” to rzeźba renesansowego, włoskiego artysty, czyli Michała Anioła. Wyobraża ona postać biblijnego Dawida, tuż przed tym, jak odbył on swoją słynną walkę z Goliatem. Powstawała ona na przestrzeni lat 1501-1504 i osiągnęła ona wysokość ponad pięciu metrów. Obok „Piety” uznawana jest za jedno z najważniejszych dzieł Michała Anioła. Rzeźba zaczęła powstawać po tym, jak artysta podpisał umowę z osobami zarządzającymi katedrą florencką. W trakcie pracy nad rzeźbą Michał Anioł ponoć często spotykał się z jej krytyką, co denerwowało artystę. Ostatecznie „Dawid” został ukończony w wrześniu 1504 roku i stanął obok siedziby rady miejskiej we Florencji.
Rzeźba Michała Anioła wyobraża sylwetkę młodego, umięśnionego i nagiego mężczyzny - biblijnego Dawida, który zaraz ma odbyć swoją walkę z potężnym Goliatem. Brak ubrań pozwolił artyście na dokładne oddanie szczegółów anatomicznych ludzkiego ciała, na przykład naczyń krwionośnych, starannie wyrzeźbionych w marmurze. Dawid cały ciężar swojego ciała opiera na jednej, muskularnej nodze, spogląda także w dal, zapewne na swojego przeciwnika, którego przecież pokona. Pozycja ta zwana jest kontrapostem. Cała jego sylwetka jest dynamiczna, oddana przy pomocy skośnych płaszczyzn, nadają jej one wyrazu, jakby młodzieniec miał zaraz ruszyć się z cokołu. Na kompozycję rzeźby składają się cztery trójkąty, których wierzchołki wyznaczają takie punkty jak dłonie Dawida, jego stopy czy tułów.
Rzeźba Michała Anioła miała zamiar oddać piękno męskiego ciała i artyście udało się ten cel spełnić. „Dawid” już od kilkuset lat zachwyca odbiorców nie tylko niezwykłą starannością wykonania, ale także niezwykłą urodą, jaka została doskonale oddana przez artystę w marmurze. Proporcje mężczyzny są bardzo regularne, Michał Anioł posługiwał się bowiem zasadą, że głowa człowieka powinna mieścić się w jego ciele siedem razy. Gęste loki otaczają twarz młodzieńca, na której widoczne jest skupienie przed walką. W ręce trzyma on procę, broń, którą zabił Goliata. Całość rzeźby wyraża gotowość do ruchu, Dawid stoi w bardzo dynamicznej pozie, podkreślającej pracę mięśni pod skórą.
„Dawid” jest zobrazowaniem tego, że to, co piękne, musi także być dobre. Rzeźba swoją niezwykłą urodą oddaje hołd sprawiedliwości, wierze, dobru oraz pięknu jakie reprezentował sobą i swoim życiem król Izraela. Dawid to zwycięzca młodości i sprawności nad brutalną siła, jaką uosabiał Goliat.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.